recensie: Elbow – Build A Rocket Boys!

Na een vlekkeloze muzikale carrière in de indie/cult regionen brak Elbow in 2008 eindelijk en majestueus door met hun vierde studio-album The Seldom Seen Kid. Ze mochten zelfs het album nog eens integraal opnieuw opnemen met het BBC-orchestra. Hun vijfde, Build A Rocket Boys!, die nu in de winkel ligt, bevestigt hun status op overtuigende wijze. Ik had eigenlijk ook niet anders verwacht, de band van Guy Garvey heeft mij nog nooit teleurgesteld en levert keer op keer prachtig uitgebalanceerde platen af.

Elbow heeft een ongelofelijk oor voor detail. Alle nummers zijn van begin tot einde perfect en zo mooi georchestreerd dat je er kippenvel van krijgt. Het begint al met The Birds, een subtiel opgebouwd nummer van 8 minuten lang (maar daar merk je niets van), wat je op een vloeiende manier het album in loodst. Meteen daarna de eerste single, Lippy Kids, vol herinneringen over een verloren jeugd, een echte Elbow klassieker in wording. Ik kan over elke track wel iets moois schrijven, maar dat doe ik niet. Echte hoogtepunten zijn wat mij betreft verder nog Jesus Is A Rochdale Girl, prachtig in zijn minimale opzet en gevoelige melodie, het heerlijk groovende High Ideals, meezinger Open Arms en wonderschone afsluiter Dear Friends. Ik moet er maar niet teveel woorden meer aan wijden, dit is een album dat iedereen minimaal een keer beleefd moet hebben. En wie weet, wordt je net zo verslaafd aan Elbow als ik.

Ik moet trouwens meermalen aan Peter Gabriel denken bij het beluisteren van dit album, ook al zo’n artiest met een feilloos oor voor detail.

10 gedachtes over “recensie: Elbow – Build A Rocket Boys!

  1. Het album heb ik nu twee keer beluisterd op de Luisterpaal. Op één of andere manier raakt het me minder dan de voorgaande schijf. Trouwens ook aan ‘Cast of thousands’ bewaar ik dierbare herinneringen.
    Maar zo’n klik heb ik hiermee (nog) niet. Wie weet is dit ook zo’n bekend groeialbum

  2. @Kees,

    ik kan me dat wel een beetje voorstellen, dit album is ook niet zo theatraal/overdonderend als het vorige. ik vind het wel heerlijk relaxed. misschien moet je het inderdaad even de tijd geven…

  3. even off topic: ik zie dat je de nieuwe noah en the whale luistert. Is het wat?

  4. @Daniel,

    tja, ik weet nog niet goed wat ik ervan moet vinden. N&TW is gewoon een goede band en dit album is ook kwalitatief hoogstaand, maar ik weet niet of ik N&TW zo wil horen. het is echt anders dan de vorige 2 albums, veel poppy-er en lots of 80’s synths & stuff. erg modieus/retro, ik prefereer denk ik toch de oude sound. niettemin een samenhangend en compact album, en lef dat N&TW zich blijven vernieuwen, dat moet gezegd. ik zal er geen recensie aan besteden, maar zet een link naar een andere recensie in de zijbalk…

  5. Voor 15 euro op de kop getikt bij de Plaatboef. ’t Is idd wel een groeialbum, maar ik vind hem erg goed!

  6. 🙂

    Goedkoper dan bij de Plaatboef kan het niet zou je zeggen. Maar dus wel. Ik kreeg dezelfde tip van Peter. Tanks!

  7. Daniel, zie ik nu dat jij weer aan ‘de hiphop bent’ met die Lecrae? En was die vervolgens aan de genotsmiddelen, gezien de titel? Of moeten we dat overdrachtelijk cq geestelijk verstaan?

  8. Pingback: Jaarlijstjes 2011 « mousique

Reacties zijn gesloten.