Ook al is ons blog formeel in ruste, brengen wij toch op veler verzoek (voornamelijk van de redactie zelf) opnieuw onze jaarlijstjes. Hieronder volgen de lijstjes per persoon (op volgorde van binnenkomst), zonder redactionele tussenkomst of voorafbepaalde structuur. Zie het als een ongestructureerd goudmijntje waar je naar hartelust in kunt grasduinen, op zoek naar pareltjes…
Op verzoek en omdat we het zelf natuurlijk ook niet kunnen laten willen we jullie nog eenmaal verheugen cq lastigvallen met onze jaarlijstjes. 2014 was een geweldig muziekjaar met vele prachtige releases, het was dus niet zo gemakkelijk om dat terug te brengen tot een top 10 of iets in die orde. Doe er je…
Nooit gedacht dat ik ooit iets over rimpelrock zou schrijven voor mousique, dat ga ik dus ook niet doen, maar wel over de opvolger van dit festival voor de naam zegt het al de met wat meer rimpels gezegende mensen op het terein van Pukkelpop. Summerswing is een festival voor de familie, met een schlager…
The Cosmic Carnival (winnaars Grote Prijs 2009) kwamen in 2012 al met een sterk debuutalbum (Change The World Or Go Home) dat bol stond van de vrolijke dansbare jaren `60 liedjes. Op opvolger Mon Cher Amour wordt uit een andere vaatje getapt. Een donkerder vaatje, al wordt het zeker niet somber. Met de opener (tevens…
In februari recenseerde ik al de ep `fever to the form’, de voorloper van dit album. Ik trok toen al referenties met Nick Drake en Fink. Voeg aan dat rijtje gerust nog namen als José Gonzalez en Damien Rice toe, ook om aan te geven dat Nick Mulvey in de constante stroom aan hippe `singer-songwriters’…
Even geen tijd voor uitputtende recensies, maar de onderstaande releases (sommige net uit, andere komen er snel aan) wil ik jullie zeker niet onthouden. Dus simpelweg een lijstje met zeven hoesjes, een paar zinnen, muziekjes en releasedatums. Dig it for yourself! Mensenkinderen – het lied van schijn en wezen 04-04-2014 (Northern Star) Tweede studioalbum van…
Bongomatik, waar kennen we die naam ook al weer van? Het was een beroemd design bedrijf, dat in de jaren `50 furore maakte met hippe designs en slogans, en tegenwoordig staat voor hippe vintage (voor wie het hele verhaal wil weten, je kunt het hier lezen). Bongomatik is ook een tien(!)koppig muzikaal gezelschap uit Rotterdam…
Elbow was aan het begin van dit millennium samen met bv I Am Kloot een van mijn favoriete indiebandjes. De sprankelende, intieme, filosofisch getinte liedjes op Asleep In The Back en Cast Of Thousands, ik heb ze grijs gedraaid. Niemand kende de band toen nog, althans: bijna niemand. Ze kwamen een beetje op in de…
het aftellen is begonnen: het nieuwe album van Elbow komt eraan… nog heel even geduld, hier nog even de single New York Morning als opwarmertje:
Over het Belgische label Zeal hebben we hier al vaker de loftrompet gestoken. Aan het Zeal-firmament verscheen begin 2012 plotseling de charmante Renée Sys met het kwetsbare liedje Dum Dum Dum, en even later haar debuutalbum Extending Playground, een ingetogen en dromerig album. Op Marching gaat Renée (geheel zoals de albumtitel doet vermoeden) toch wel…
De dames van Warpaint – Emily Kokal (zang,gitaar), Theresa Wayman (zang, gitaar), Jenny Lee Lindberg (bass,zang) en Stella Mozgawa (drums,keyboard) – doken voor hun tweede album bijna een jaar de studio in om eindeloos te sleutelen aan de opvolger van hun goed ontvangen debuut Exquisite Corpse. Het album is geproduceerd door top producer Flood en…
~ dit is een gastbijdrage van Dirk-Jan Mudde ~ Mijn grootste ontdekking van het afgelopen muziekjaar kwam uit onverwachte hoek. Met releases van grote namen als Arcade Fire, The National, Thom Yorke’s Atoms For Peace en Nick Cave en zijn Bad Seeds als concurrentie, leek het niet voor de hand liggend dat een mij nog…
“een man met een gitaar alleen op het podium, en hij pakt het podium en de uitverkochte zaal met gemak in” Vrijdagavond 20 december trokken mijn echtgenote en ik naar het Cultureel Centrum om Gabriel Rios te zien optreden. Deze Puerto-Ricaanse Belg heeft een paar jaar in Noord Amerika gewoond en is sinds een tijdje…
Er was ooit een jaar dat mousique er wel erg vroeg bij was met het publiceren van de jaarlijstjes; dit jaar zijn we eerder een van de laatsten. Maar dat maakt het niet minder leuk, want wat kunnen we er weer heerlijk op los ouwehoeren over het al dan niet terechte van deze notering of gene…
Daniel Bortz – Patchwork Memories (suol/epm) Daniel Bortz is een Duitse producer. In oktober heeft hij zijn laatste album, Patchwork Memories, op de wereld losgelaten via het Suol label (en nee, dat is geen schrijffout). Het is een album vol met knisperende lichte elektronica met een hoog pop-gehalte. Dat wil niet zeggen dat het een…
Toen ik de conducteur vroeg waar we moesten overstappen naar station Amsterdam Bijlmer/Arena en hij me dat uitlegde, vroeg hij vervolgens of wij soms naar het voetbal gingen (Oranje speelde die avond een oefenwedstrijd tegen Colombia). ‘Nee, we gaan naar een concert in de Heineken Music Hall’, was mijn antwoord. ‘Ah, dat kan natuurlijk ook,…
De zusjes Lily & Madeleine hebben dit jaar hun debuutplaat uitgebracht. Ze zijn 16 en 18 jaar oud, volop deel van de Yolo-generatie (Yolo = ‘you only live once’), het leven lacht hen toe. Hoe komt het toch dat ze zo volwassen klinken en hun liedjes zelfs wat droevig soms? In een interview zeggen ze…
`If this is heaven, I need something more’ – Reflektor Het vierde album van Arcade Fire is anders. Niet dat de band ooit al betrapt kon worden op het herhalen van zichzelf, maar op Reflektor zetten ze (met co-producer James Murphy van LCD Soundsystem aan boord) echt een grote stap voorwaarts. Of dat alle fans…
Dit is mijn twaalfde APK (= Aanbevolen Persoonlijke Klassieker) op Mousique. Twaalf is een getal vol Bijbelse symboliek. Dat brengt mij op een zangeres die haar roots heeft liggen in de zgn. CCM (= Contemporary Christian Music), maar daar op een gegeven moment ook bewust uit weg trok. Deze ‘exodus’ kan ik mij nog goed…
Voor wie Thomas Dybdahl niet kent, eerst een korte introductie. Dybdahl komt uit Noorwegen, voordat hij met zijn eerste solo-ep’tje kwam (in 2000) was hij gitarist bij de band Quadraphonics. De eerste twee ep-tje’s onder zijn eigen naam (op zijn zolderkamer in elkaar geknutseld) deden nog niet veel stof opwaaien, maar in 2002 kwam hij…
2013 is nog maar halfweg, maar het beloofd nu al een fantastisch muziekjaar te worden. Gedurende het jaar houd ik altijd een lijstje bij met kanshebbers voor mijn eindejaars top 10 en die begint al aardig uit te dijen. Daarom doe ik maar eens een keer mee aan de nieuwste trend, namelijk die van de…
Bell X1 klinkt gezelliger dan ooit; warme zomerse klanken, gevoelige melodieën, loom sfeertje. Ietwat eigenwijs openen ze het album met Starlings Over Brighton Pier, een bloem die zich langzaam ontvouwt. Bell X1 klinkt ook meer Elbow dan ooit, luister maar eens naar A Thousand Little Downers, het tweede nummer. Bij het derde nummer, Careful What…
and all the time the world unwinds i can’t deny the way i feel the truth is lost beyond this lonely carousel De Portugees, Rodrigo Leão, destijds een van de drijvende krachten achter Madredeus, is een veelzijdig componist. Hij werkte samen met o.a. Beth Gibbons (Portishead), Neil Hannon (The Devine Comedy) en Stuart Staples (Tindersticks)…
The Ballad Of Boogie Christ, Joseph Arthur’s 10e studioalbum, is een voltreffer. Wat ruwer en losser dan het wat al te gepolijste voorganger Graduation Ceremony, maar niet minder toegankelijk. Arthur klonk nog nooit zo zelfverzekerd, nog nooit zo rijk, en ook met de diepgang is het dik in orde. The Ballad Of Boogie Christ zou…
Je zou het niet zeggen, als je dit debuut hoort, maar Chris Cheveyo, drijvende kracht achter dit uit Seattle afkomstige gezelschap, speelde aanvankelijk in een vrij harde postrock band. De sound van Rose Windows is compleet anders: een mysterieuze mengeling van hippiefolk, psycheledica, altrock, americana en aziatische invloeden. Ook de orchestratie is behoorlijk `hippie’: o.a.…
Peter John Vanderslice: dagger beach 11-06-2013 (selfreleased) Volledig in eigen beheer en met behulp van een crowdfuning (Kickstarter) tot stand gekomen is het nieuwe album van John Vanderslice: Dagger Beach. Het album zou geïnspireerd zijn door eindeloze wandelingen die Vanderslice in de bossen hield, zoals meteen al blijkt in opener Raw Wood (`in the deep…
Vampire Weekend besteedt altijd goede zorg aan het artwork van hun albums. Op de cover staat een mooie sprekende foto en het cd-doosje is gestoken in een kartonnen schuifhoesje met net een wat andere voorkant. Zo ook de allernieuwste worp van dit viertal uit New York: Modern Vampires Of The City. Alleen zat mijn exemplaar zo…
The Boxer Rebellion is als geen andere band in staat mij meteen met het eerste nummer van een plaat helemaal in te pakken. Op hun debuutplaat Exits (2005) was dat Flight, op Union (2009) deden ze het met Flashing Red Light Means Go en op The Cold Still (2011) was ik meteen bij de eerste…
Atlantic Attraction is een kwartet jonge Leidenaren (Kevin de Haas, Joris van der Poel, Arend Lakke en Sibren Huijsmans) die je zou kunnen bestempelen als de ideale schoonzonen van de poprock. Keurige liedjes met een kop en een staart, een flinke dosis pathetiek, serieuze toon, en niet teveel weerhaakjes. Het perfecte voorprogramma voor The Boxer…
Deleted Scenes From The Cutting Room Floor was een internationale megahit voor Caro Emerald (Caroline van der Leeuw). DSFTCRF was dan ook een sterk album met een perfect uitgebalanceerde mix van cabaret, swingjazz, met een vleugje latin en hiphop. Caro en haar groep waren niet de enige die uit deze retrovijver visten, maar zij deden…
mousique.nl 