Beliefs brengt zwaargeladen melodieuze shoegaze ala Jesus & The Mary Chain, Slowdive en My Bloody Valentine. Maar je kunt ook denken aan Sonic Youth, Deerhunter, Beachhouse of zelfs The Velvet Underground. Maar terwijl de nieuwe MBV voor mij vooral klonk als meer van hetzelfde en me dan ook niet echt meer kon raken lukt het de jongens van Beliefs wel om een enthousiasme in me wakker te maken. Beliefs klinken als de nieuwe vaandeldragers van de shoegaze, het genre waarvan zij bewijzen dat het verre van op sterven na dood is.
Beliefs heeft dezelfde loodzware gitaarmuren, die stuk voor stuk minstens uit 30 dubs bestaan,die de muziek van MBV kenmerken. Toch weet de band door gebruik van kristalheldere accenten een relatief helder en open geluid te bereiken i.t.t. het toch wat muffe geluid van MBV. Veel shoegazers kijken niet eens maar naar hun schoenen maar alleen nog maar naar hun navel, maar zo niet bij Beliefs. De stemmen van Josh Korody en Jesse Crowe vullen elkaar goed aan en hoewel ze nauwelijks verstaanbaar zijn zijn die zanglijnen voor een groot deel verantwoordelijk voor de spanning in de muziek.
Opener Iron Streams zet je aanvankelijk nog een beetje op het verkeerde been door zijn stevige rock ritme, maar met Catch My Breath (mijn favoriete track) wordt je meteen meegevoerd naar de shoegaze hemel. Strangers kent een stuwende wave-achtige ritmesectie. Waiting For The World To End heeft ook weer een stevige rockbeat, die zoals overal weer lekker dichtgesmeerd wordt met gitaartapijten en feedback. Dead Water is wat rustiger, een mooi stukje dreampop met een hoofdrol voor de zang van Jesse en een cleane gitaarsound, maar tegen het einde ontaardt het toch weer op prachtige wijze in een wall of sound. Dit vind ik ook echt een mooi nummer.
Mitte dan: een kort intro-achtig nummer dat een geweldige spanning opbouwt en dan ineens toch vrij snel eindigt in feedback noise; jammer. Lilly begint rustig, maar krijgt al snel ook weer zo’n heerlijk stuwend ritme mee; de gelaagde zang werkt bedwelmend en opnieuw eindigen we met een bak feedback. She Comes Alive begint met feedback; het nummer heeft een langzaam ritme met een simpele repetitieve snare-slag, rondzingende gitaren, veel delay en moddervette zang. Lekker dromerig. Carousel is dan ineens opvallend luchtige dreampop, overigens best lekker maar niet erg bijzonder. Er wordt afgesloten met het 7,5 minuut durende Gallows Bird, een bijzondere track die eigenlijk uit twee delen bestaat: het langzame etherische begin dat prachtig toewerkt naar een meer bombastisch einde met gitaarerupties, feedback en noise. Als de plaat is afgelopen ben je gesloopt en toch vervuld van een voldaan gevoel. Dit had je niet willen missen.
release: 28-03-2013 (No Pain In Pop/Konkurrent)
mousique.nl 
Sterke enthousiasmerende, goed geschreven recensie Peter!
Alleen jammer dat het ten koste van MBV om deze band op te hemelen. En helemaal als je het over dat “muffe geluid van MBV” hebt. Dan ben je of nooit fan geweest of je overdrijft ietwat. Daarbij kan je stellen dat MBV de shoegaze op de kaart heeft gezet en meer respect verdiend.
Over overdrijven gesproken: de nieuwe vaandeldragers van de shoegaze! Nou als bijgevoegde clip exemplarisch is voor de rest van het album hoor ik er niets maar dan ook niets eigens aan. Wel heel fraaie muziek, dat staat voor mij buiten kijf.
Ga eens rondstruinen bij de Saint Marie en Captured Tracks labels en vindt er echt vernieuwende acts.
Ik snap je geestdrift maar je maait wel ver om je heen…..
de geluidskwaliteit in dit filmpje is niet echt om over naar huis te schrijven trouwens, voor een eerlijke beoordeling moet je echt het album luisteren 🙂
Nou, sorry voor het zere been JW, een recensie is te kort voor al te veel nuance: MBV staat hoog in het vaandel dat staat buiten kijf, maar ik was gewoon niet erg enthousiast over hun nieuwe worp, mag het? zij hebben hun gloriedagen gehad, nu zijn er anderen aan de beurt. Beliefs is wat mij betreft een goede kandidaat, maar er zijn er vast meer. die labels die je noemt zal ik eens checken.
Overigens heb ik Souvlaki vele malen vaker beluisterd dan Loveless, dus je kunt een beetje inschatten waar mijn voorkeuren liggen.
Ik zeg helemaal nergens dat je hun laatste worp niet minder mag vinden, die is ook minder (iedereen was vooral blij dat ze er weer zijn na al die jaren en niet zo slecht als gevreesd). Maar de Godfathers van het genre naar beneden halen ten koste van een bandje dat zich nog moet bewijzen en zo te horen vooral een hoop leent van MBV en inderdaad Slowdive vind ik gewoon niet alleen ongenuanceerd maar ook ongepast (en een recensie kan zo genuanceerd zijn als je zelf wilt). Ik ben ook een grotere fan van Slowdive, Lush en de Pale Saints hoor, maar weet wel wat hun gevormd heeft. Het is ook helemaal niet tegen mijn zere been, maar ere wie ere toekomt. En dat jonge bands het overnemen is de afgelopen 22 jaar dat MBV het heeft laten afweten allang gebeurd. M83 is in hun beginjaren daar een goed voorbeeld van.
haha, vergeef me de hyperbool, misschien moet ik bij NU.nl gaan solliciteren…
En waar ik nóg vaker naar geluisterd heb en wat live een douche aan warm geluid gaf was dit album (waar ik nog altijd kippenvel van krijg):
Mag ik dan hier – het lijkt me passend qua tijd en plaats – wijzen op het schitterende Below Sea Level (12K) van Simon Scott?! Kies wel voor de Deluxe Edition met boek (!) en cd.
Ja Simon Scott is na Slowdive lekker bezig. Ook zijn albums op Miasmah zijn heel fraai!
Indeed, het tweede Miasmahtje in het bijzonder!
Bei du wee: ik kreeg /B/B/S/ vorige week, JW. Zeer very fraai.
Svarte Greiner zelve? Daar ben ik nog niet aan uit. Jij?
Heb je die Scott in boekvorm? Foto’s, tekeningen een een prachtig, filosofisch getint essay over geluid en muziek.
ja B/B/S is fraai. Svarte Greiner moet ik nog gaan luisteren. Ik heb zoveel per week dat ik nog niet aan deze ben begonnen. Die laatste Scott heb ik niet gekocht omdat ik er gewoonweg niet in kom en eerlijk gezegd met Celer, Svarte Greiner, Xela, Seaons Predin, Caretaker, Richard Skelton, Thomas Köner en Aidan Baker genoeg van dit soort ijsgeluiden heb. Ik zou deze er niet uitpikken als goh is dit soms Simon Scott?
Ik heb hier voor de verandering eens helemaal niets aan toe te voegen. De prof heeft raak gereageerd! 🙂 MBV is onvergelijkbaar!!