De baard is weer helemaal terug van weg geweest.
Althans, in indie- en neofolk-kringen.Hier mijn persoonlijke top 10.
Mocht ik er nog een aantal over het hoofd hebben gezien,
aanvullingen in de comments zijn
van harte welkom!
10 Damien Rice. Typisch twijfelgevalletje. Weet eigenlijk nooit of ie zich nou moet scheren of niet. Maar je weet maar nooit, het kan misschien nog eens wat worden. Baard. Stem.
9 Thomas Dybdahl. Een bescheiden baardje heeft deze Noorse singer-songwriter en leadsinger van The National Bank altijd. Baard. Stem.
8 David Bazan. Voormalig frontman van Pedro The Lion. Heeft met veel artiesten samengewerkt, waaronder Damien Jurado. Baard. Stem.
7 Minco Eggersman. Iemand van eigen bodem mag natuurlijk niet ontbreken. Deze muzikale duizendpoot voldoet ruimschoots aan de criteria, omdat hij al jaren een baard probeert te kweken. Die wil echter nog niet zo hard groeien. Vanwege zijn strenge uitstraling toch net boven voorbeeld Bazan. Baard. Stem.
6 Jim James. Fanatiek baarddrager en veelzijdig zanger. Verzorgt de leadvocals voor My Morning Jacket, en zit ook in Monsters Of Folk. Baard. Stem.
.jpg "will oldham")
5 Will Oldham (Bonnie `Prince’ Billy). Muzikale veel-producer en baarddrager. De lengte van zijn baard wisselt nogal; vanwege zijn muzikale verdiensten zet ik hem toch hoog op de lijst. Baard. Stem.
4 Devendra Banhart. Deze New Weird American uit Houston mocht natuurlijk niet ontbreken in de lijst. Hij is al jaren een excentriekeling van ongekende proporties, niet alleen vanwege zijn baard… Baard. Stem.
3 Sam Beam (Iron & Wine). Onze Amerikaanse folkrock-held eindigt hoog in de lijst. Naast dat hij prachtige muziek maakt doet hij ook erg zijn best om op Jezus Christus te lijken. Baard. Stem.
2 William Fitzsimmons. Deze singer-songwriter uit Illinois voert al jaren de lijst van baarddragende zangers aan. De baard is huge, de muziek het tegendeel: subtiele en gevoelige luisterliedjes. Baard. Stem.
1 Josh T Pearson. Deze Texaan, (on)bekend van de band Lift To Experience, heeft net een tergend intens debuut afgeleverd met Last Of The Country Gentlemen. Stoot met een millimeter verschil Fitzsimmons van de troon wat betreft langste baard in het Indie-universum. Baard. Stem.
Zelf een baard kweken? Kies hier een categorie.
mousique.nl 
Had ik het toch goed geraden!
De godfathers van de baardmannen zijn natuurlijk die gasten van ZZ top!! Ik vroeg me altijd alleen wel af of die baarden echt waren…
Graag vul ik het lijstje nog even aan. Ik blijf eerst in het genre van indie en folk:
1) Fleet Foxes, retro niet alleen in muziek….
2) Band of Horses, ook behoorlijke baarden, wel een beetje vlassig
3) Castanets, oftewel Raymond Raposa, had een baard die bijna langer was dan William F., maar toen ik hem in het Patronaat zag, herkende ik hem niet, omdat hij zijn baard behoorlijk getrimd had. Ben benieuwd hoe het nu is.
4) Eels, oftewel Mark Everett, varieert wel erg in baardlengte.
5) En nu nog even wat kortere baadjes: Wayne Coyne van The Flaming Lips, eigenlijk best gestileerd in gezichtsbeharing
6) Ray Lamontagne, soort houthakkersbaard
7) Blaudzun oftewel Johannes Sigmund, valt eigenlijk meer op door zijn bril… Hé, nieuw item? 😉
In het metalgenre zijn er ook behoorlijke baarden te ontdekken. Ik noem even The Spirit Tat Guides Us, met hun amish-achtige uitstraling, Mastodon, met een gespleten baard en Sytem of a Down, met gevlochten lange baard. Ook erg mooi.
@Kees,
zeker, goede aanvullingen.
vooral Raymond Raposa en Eels, die heb ik eigenlijk een beetje over het hoofd gezien, hadden mooi in het rijtje gekund, maar ja, je kunt nooit volledig zijn.
Die Josh T. Pearson is trouwens in een interessante gast, had ik nog nooit iets van gehoord, maar zijn solo-debuutplaat is echt bijzonder mooi!
http://www.myspace.com/joshtpearson
@Peter,
Graag gedaan. Ik ben gewoon mijn cd-kasten langs gelopen en probeerde me de gezichten voor ogen te halen. Dat lukte aardig.
Josh T. Pearson heb ik beluisterd op de luisterpaal. Ik vond het zeker een mooi album, met uitgesponnen liedjes. Wel behoorlijk duister….
Maar ja, zijn vader was een nogal excentrieke prediker. De appel….
leuk dat jullie Raymond Raposa kennen. Waarderen jullie het ook? Dan zouden jullie de eersten zijn die ik tegen kom…
Ik ben echt een liefhebber, heb al zijn albums volgens mij.
Wie we ook niet mogen vergeten is Matt Bauer en natuurlijk de grote Rick Rubin.
ik was er trouwens niet helemaal over uit wat ik van Josh T. Pearsons plaat moest vinden. Wel mooi maar ook wel schaamteloos gewank, als ik eerlijk ben. Over the top.
Maar ja, nu ik zijn familiegeschiedenis hoor
Castanets? Tuurlijk! Ook ik heb zijn complete oeuvre, behalve die dublp…
Zijn combinatie van country, folk, electronica en soms ijselijk gefreak vind ik weergaloos.
ik ben niet zo gecharmeerd van die Raposa. Smaken verschillen.
Josh T Pearson is ook zo’n typisch geval van: love it or hate it.
Smaken verschillen zeker, maar luister eens naar onderstaand nummer via deze unofficial video en dan hoor je alles wat Castanets zo goed maakt: een beetje lijzige en spookachtige zang, zweverig gitaarspel, trage blazers, vervreemdende electronica en tot slot onrustige percussie.
Dit nummer werd trouwens ooit ook meesterlijk gecoverd door zijn labelbaas Sufjan Stevens voor het compilatie album Dark was the Night.
ja, dit is echt fenomenaal. Maar ik snap ook wel dat er mensen op afhaken (zo ruimdenkend ben ik dan ook wel weer haha)
Nou, naar aanleiding van jullie opmerkingen hier dan nog een paar zinvolle aanvullingen op deze lijst der groten:
Dit is Mark Everett aka Eels aka E, op het hoogtepunt van zijn baardgroei:
Raymond (Castanets) Raposa:
Robin Pecknold van Fleet Foxes, heeft in het algemeen lang haar, en dus ook een baard:
Matt Bauer:
En, Daniel, Rick Rubin zou je inderdaad kunnen beschouwen als een van de grootste der baarddragenden in de popmuziek, hoewel ik hem als zijnde producer eigenlijk niet meereken:
en uit eigen land, Johannes Sigmund aka Blaudzun:
Phosphorescent mag niet ontbreken..!
Harry, je hebt helemaal gelijk, hoe konden we Matthew Houck vergeten? Niet de grootse als het om het baard dragen gaat, maar zijn muziek compenseert dat weer ruimschoots…
Pingback: De snor: terug van weggeweest « mousique.nl