Jaarlijstjes 2015

Ook al is ons blog formeel in ruste, brengen wij toch op veler verzoek (voornamelijk van de redactie zelf) opnieuw onze jaarlijstjes. Hieronder volgen de lijstjes per persoon (op volgorde van binnenkomst), zonder redactionele tussenkomst of voorafbepaalde structuur. Zie het als een ongestructureerd goudmijntje waar je naar hartelust in kunt grasduinen, op zoek naar pareltjes…

jaarlijstjes 2014

Op verzoek en omdat we het zelf natuurlijk ook niet kunnen laten willen we jullie nog eenmaal verheugen cq lastigvallen met onze jaarlijstjes. 2014 was een geweldig muziekjaar met vele prachtige releases, het was dus niet zo gemakkelijk om dat terug te brengen tot een top 10 of iets in die orde. Doe er je…

St. Paul and the Broken Bones – half the city

Paul Janeway groeide op op het platteland van Alabama, in het zuiden van de VS. Hij genoot een streng religieuze opvoeding en luisterde in zijn jeugd vooral naar christelijke gospelmuziek en een beetje soul. Zijn moeder vond ooit de cd Nevermind op zijn kamer en gooide hem meteen weg. Janeway, die inmiddels wat afstand heeft…

Bongomatik – bongomatik your life

Bongomatik, waar kennen we die naam ook al weer van? Het was een beroemd design bedrijf, dat in de jaren `50 furore maakte met hippe designs en slogans, en tegenwoordig staat voor hippe vintage (voor wie het hele verhaal wil weten, je kunt het hier lezen). Bongomatik is ook een tien(!)koppig muzikaal gezelschap uit Rotterdam…

Takuya Kuroda – rising son

De 34-jarige japanse trompettist Takya Kuroda woont al jaren in New York en studeerde daar aan The New School For Jazz & Contemporary Music. Wellicht dat je hem kent van José James, waarmee hij sinds diens album Black Magic (2010) samenspeelt. Ook bracht hij zelf al twee albums uit, maar Rising Son is zijn `major-label’…

Gabriel Rios + Hydrogen Sea 20-12-2013 CCHA

“een man met een gitaar alleen op het podium, en hij pakt het podium en de uitverkochte zaal met gemak in”  Vrijdagavond 20 december trokken mijn echtgenote en ik naar het Cultureel Centrum om Gabriel Rios te zien optreden. Deze Puerto-Ricaanse Belg heeft een paar jaar in Noord Amerika gewoond en is sinds een tijdje…

My Baby – my baby loves voodoo

My Baby is een piepjong bandje uit Amsterdam en bestaat uit de kaaskoppen Cato van Dijck (zang en gitaar), Daniel de Vries (gitaar) en Joost van Dijck (drums en zang). Ik zeg kaaskoppen (met een knipoog), omdat dit het des te bijzonderder maakt wat voor muziek dit gezelschap voortbrengt: een hypnotiserend en ultraheet brouwsel van blues,…

I Love Techno (another ep edition) vol 3

I Love Techno ep edition vol 3 Ik acht het weer noodzakelijk de techno-analfabeten (mag ik toch zeggen aangezien techno niet het meest evidente genre is voor de gemiddelde mousique lezer?) een aantal ep’s voor te schotelen. Vandaag wil ik een aantal reeds uitgebrachte en een aantal komende releases bespreken. Dronelock – Ribbons ep (epm/weekendworld)…

recensie: Valerie June – pushin’ against a stone

Pushin’ Against A Stone, Valerie June had geen betere titel voor haar debuutalbum kunnen bedenken. Die simpele uitdrukking typeert haar levensloop en hoe haar muziek tot wasdom kwam. Valerie is zo’n eenvoudige `workingclass girl’ uit Jackson, Tenessee (vlakbij Memphis en Nashville). Hoewel al vroeg duidelijk was dat ze getalenteerd was en over een goede stem…

recensie: Charles Bradley – victim of love

James Brown is niet dood. Hij heet tegenwoordig alleen Charles Bradley. Misschien doet deze typering de 64-jarige (!) uit Brooklyn afkomstige soulzanger tekort, misschien is het een geuzennaam. In elk geval is hij een van de weinigen die de grote Godfather daadwerkelijk benaderen. Het verhaal van Bradley is ook soul tot op het bot: opgegroeid…

finest vinyl album covers

Dat ik (Peter) een vinyl-liefhebber ben is inmiddels gevoeglijk bekend. Niet alleen klinkt vinyl beter (in elk geval in de oren van mij en andere verstokte romantici) maar een ander voordeel is de soms prachtige vormgeving. De goedkope manier waarop vandaag de dag de meeste cd’s worden vormgegeven (goede maar dure uitzonderingen hier en daar…

Nicole Willis & The Soul Investigators – tortured soul

In 2005 waren Nicole Willis (ooit zangeres bij The Brand New Heavies) en haar Finse zielenvorsers een van de eersten die in hun muziek de oude soul deden herleven. In die dagen was het enthousiasme voelbaar tot in je botten: soul was weer helemaal terug! En we waren helemaal vergeten hoe lekker die soul eigenlijk…

recensie: Jim James – regions of light and sound of god

Vanaf het eerste moment is duidelijk dat Regions Of Light And Sound Of God een product is van muzikaal topniveau. Jim James (de zanger van My Morning Jacket) opent het album subtiel op State Of The Art (A.E.I.O.U.), het nummer bouwt zich langzaam op; de stem van James komt hier nog beter tot zijn recht dan bij…

recensie: The Revival Hour – scorpio little devil

The Revival Hour is het nieuwe project van DM Stith (ooit ontdekt door Sufjan Stevens) en John-Mark Lapham (ex-The Earlies). De heren zijn beiden homoseksueel en opgegroeid in een streng-religieuze omgeving. Het mag dan ook niet verbazen dat thema’s als escapisme en vervreemding op Scorpio Little Devil een belangrijke plek innemen. Muzikaal gezien is het…

Bhi Bhiman live in Amsterdam

Bhi Bhiman is een bijzondere muzikant. De Amerikaan van Sri-Lankaanse origine heeft vorig jaar met Bhiman een overtuigend debuut neergezet. Een soort mix tussen Bill Withers achtige soul, traditionele americana, blues en wereldmuziek. De man heeft een bijzondere stem en schrijft puike popliedjes. Volgende week, op zondag 10 februari, kun je hem in Amsterdam live…

recensie: Cody ChesnuTT – landing on a hundred

“I was a dead man, I was asleep, I was a stranger in a foreign land, ‘till I met Thee” Met deze openingszin geeft Cody ChesnuTT meteen – als een soort negatief van Nick Cave (I don’t believe in an interventionist God) een duidelijk signaal af: dit album is het credo van een man die…

Stubborn Heart – Stubborn Heart

Stubborn Heart – Stubborn Heart (one litle indian via konkurrent ) Ik kreeg de cd van Peter met de melding: “Dit is wel iets voor jou, een soort van James Blake alike post dubstep.” En inderdaad dit is wel iets wat ik tof vind, fijne uitgepuurde geluiden. Alleen dubstep, ja tuurlijk hoor ik dat er…

3x ‘black music’: Bibb, Porter, Sandé

Nou, ik ga maar vrolijk verder met mijn zelf gecreëerde nieuwe traditie van het bespreken van drie nieuwe ‘zwarte’ cd’s. Ditmaal gerijpte wijsheid van een in Stockholm wonende Amerikaan die muziek maakt uit het Diepe Zuiden, een jazztalent op leeftijd en een nieuwe Britse r&b-ster.

Recensie: Mary J. Blige – My Life 2, The Journey Continues (Act1)

Ik heb een muzikale voorliefde voor soulzangeressen. Sommige Mousiquecollega’s noemen dat mijn guilty pleasure, maar zelf voel ik mij er zelf niet schuldig over. Het oudere werk van Etta James, Candi Staton, Mavis Staples, Tata Vega, Gladys Knight en Aretha Franklin vind ik geweldig, maar Withney Houston en Alica Keys ook. Anita Baker, Toni Braxton,…

De sound van 2012: Michael Kiwanuka

 Dat vindt de BBC tenminste. Nu moet ik zeggen, deze meneer is veelbelovend. Recent kreeg ik bij het tijdschrift Mojo een gratis cdtje met allemaal nummers van het jonge label Communion. Communion (mooie naam voor een label!) ontstond uit een aantal cluboptredens van gelijkgestemde artiesten, waaronder Mumford and Sons, Laura Marling en Noah And The…

Recensie: Tom Waits Bad as me

Seks, drank en de dood, deze drie. Maar de meest van deze is de dood. Gerard Reve Beter een levende hond dan een dode leeuw. (Prediker 9:4b) Tom Waits is een meester in tegenstellingen. Neem de cover van zijn nieuwe album. Temidden van vrolijke pastelkleuren kijkt een lachende Waits de wereld in. Dat als illustratie bij de titel…

review Hello Fear by Kirk Franklin

Leona Lewis-haters: sla deze recensie gerust over. Verdiep u weer in uw alternatieve, onafhankelijke, hoogstaande en obscure muziek. Dit is niet voor u. Nee, echt niet. Kirk Franklin maakt namelijk, o gruwel, een commerciële mix van blackgospel, r&b en hiphop die u zeker niet zal aanstaan. Dat gezegd hebbende, voeg ik er gelijk voor alle overgebleven…

recensie Simply Eva by Eva Cassidy

Eva Cassidy hoort m.i. tot de beste tien vocalisten ter wereld ooit. En misschien wel tot de top vijf daarvan. Wat een stem, wat een soul, wat een gevoel voor timing en wat een frasering. Wat een power en wat een subtiliteit. En zo zuiver. In mijn verbeelding moeten zelfs de engelen in de hemel…