The Cosmic Carnival (winnaars Grote Prijs 2009) kwamen in 2012 al met een sterk debuutalbum (Change The World Or Go Home) dat bol stond van de vrolijke dansbare jaren `60 liedjes. Op opvolger Mon Cher Amour wordt uit een andere vaatje getapt. Een donkerder vaatje, al wordt het zeker niet somber. Met de opener (tevens…
Fatoumata Diawara is een bijzondere persoonlijkheid, een begaafd muzikant/zangeres en een prachtige vrouw. Dat ik niet de enige ben die die mening is toegedaan blijkt wel: Grounds is afgeladen, het concert volledig uitverkocht. Nu is Grounds niet een heel grote zaal (er gaan zo’n 200 mensen in) en dat is juist fijn: het blijft daardoor…
Bongomatik, waar kennen we die naam ook al weer van? Het was een beroemd design bedrijf, dat in de jaren `50 furore maakte met hippe designs en slogans, en tegenwoordig staat voor hippe vintage (voor wie het hele verhaal wil weten, je kunt het hier lezen). Bongomatik is ook een tien(!)koppig muzikaal gezelschap uit Rotterdam…
More Research From The Same Dept is een vervolg op Banabila’s album uit 2011 dat The Latest Researcht From The Department Of Electric Engineering heette, hetgeen een mijlpaal in zijn ouvre was, omdat Banabila daarmee duidelijk de weg van electronische industriële noise inslaat. Daarvoor had hij al wel meer experimenten met zuiver electronische muziek gedaan,…
De Rotterdamse singer/songwriter Mark Lotterman brent met Year Without Summer alweer zijn vierde studioalbum uit. Eind 2012 bracht hij nog het allerminst vrolijke album Funny uit, waarop vakkundige americana uit de lage landen te horen was. Ook al bevatte dat album meer uptempo liedjes dan het onderhavige, het was ook toen al tristesse dat de…
Samen met Daniel de Wolf heb ik gisteravond kunnen genieten van een van de meest memorabele jazzconcerten die wij beiden ooit mee mochten maken. En dit dankzij een collega die twee vrijkaartjes aan me doneerde. Een onverwachts cadeau dus. We hadden allebei nog nooit van Zhenya Strigalev gehoord. Des te meer echter van de andere…
Het komt niet vaak voor dat bij een rockconcert de toeschouwers staan, terwijl de band juist zit. Andersom gebeurt het vaak genoeg, bij theatertournees en singer-songwriterconcerten, waar het publiek zit en de popartiesten juist staan. En bij klassieke concerten zitten zowel het publiek als het orkest. Bij concerten van het Gentse Madensuyu is er die zeldzame situatie dat…
Wild Wild Ambient Boys is het samenwerkingsproject van Hidde van Schie en Jeroen S. Rozendaal (o.a. The Minor Details). We Don’t Rock kun je omschrijven als electro-akoustische muziek. Jeroen zorgt voor de ambientachtige electronica, Hidde is verantwoordelijk voor snarenspel en vocalen (al wordt er weinig echt gezongen op dit album). De (electrische) gitaren van Hidde…
Voor mij was de eerste kennismaking met het Artvark Saxophone Quartet een indirecte. Doordat tenorsaxofonist Mette Erke ging samenwerken met Michel Banabila. Vervolgens kwam ik bij Artvark terecht ten tijde van hun samenwerking met sopraan Claron McFadden. Het kwartet, dat bestaat uit vier van de beste saxofonisten van Nederland, is sowieso nogal avontuurlijk ingesteld. Ze werkten naast…
Steeds meer eigenwijze bandjes brengen tegenwoordig alleen nog maar op vinyl uit. Of dat commercieel gezien een goede zet is vraag ik me wel eens af, artistiek gezien is het absoluut een pre en een vinyljunkie als ik hoor je al helemaal niet klagen. Het eerste dat opvalt bij deze ep (zeg maar mini-album) is…
Mijn favoriete Leonard Cohen plaat is `songs of love and hate’. De minimale aanpak, het betoverende getokkel van de gitaar, de warme bariton van Cohen, en de prachtige diepgaande teksten. In meerdere opzichten doet dit werk van de Rotterdamse singer/songwriter Hidde van Schie me aan die plaat denken; zeker bij de tweede cd van dit…
Op 23 en 24 november a.s. is het weer volop genieten voor liefhebbers van het betere singer/songwriter werk. De Doelen in Rotterdam staan die dagen nl. weer in het teken van Songbird. Interessante namen: Maria Mena, Valerie June, Admiral Freebee, Patrick Lehman, en o.a. deze bijzondere jongeman: James Page. De Britse zanger/multi-instrumentalist timmert aan de…
Toen ik onlangs op het spoor kwam van Sommerhus riep hun muziek meteen een soort `Nancy Brick’ gevoel bij me op. Op de een of andere manier deed de muziek van het ene duo me aan het andere duo denken, ook al zijn ze in veel opzichten niet te vergelijken. Dat dit niet toevallig is…
Eind jaren ’80 begon ik te houden van de alternatieve gitaarpop. Daarvoor was ik vooral verslingerd aan synthesizermuziek. Maar radioprogramma’s als De Wilde Wereld (VPRO) en De Verrukkelijke 15 (VARA) brachten mij in aanraking met gitaarbands als REM, The Smiths en Jesus and the Mary Chain, enz. Sindsdien is de alternatieve gitaarpop en -rock een onmisbaar element in…
Het was relatief kort van tevoren aangekondigd, dit concert van Phosphorescent. Wellicht dat het daarom niet zo druk was, Rotown stond maar halfvol, hetgeen toch verwonderlijk is bij zo’n artiest. Voordeel was wel dat het vooral serieuze muziekliefhebbers leken die er op af waren gekomen, het gebruikelijke Rotown-geroezemoes ontbrak in elk geval. Hoewel ik Phosphorescent…
Gardening is feitelijk musique concrète: alledaagse omgevingsgeluiden (found sounds) worden electronisch bewerkt om een collage-achtige compositie te creëren. Tegenwoordig wordt dit genre vaak `field recordings’ genoemd, maar dat is toch net iets anders en gaat hier bovendien niet helemaal op: Banabila heeft de geluiden daarvoor teveel bewerkt en er tevens hier en daar extra klanken…
Al een aantal keer heb ik op het punt gestaan om naar Bird te gaan, de coolste club van Rotterdam waar het jazz, soul, funk en new-electronics betreft. Het was er steeds niet van gekomen, tot vandaag (vrijdag 15 maart 2013). Nicole Willis en haar band The Soul Investigators zouden optreden. Pas heb ik al…
Piepjong zijn ze nog, de jongens en meisjes van Wolf In Loveland. Bandleider/songwriter Jan Minnaard is net twintig, maar samen met Bas van Holt en Tim van den Burg (gitaar), Ruben Trouborst (bas), Stijn Deschuymer (drums), Merel Moelker en Janine van Osta (backing vocals) hebben ze reeds de Zeeuwse Belofte en de Grote Prijs van…
Eindelijk, na al die jaren, deze ouwe rot weer eens al die prachtige PdL liedjes horen vertolken. Dat buitenkansje wilde ik niet missen en ik was dan ook een van de eersten die een kaartje kocht voor dit concert. Aanvankelijk een klein beetje teleurgesteld, want twee verwachtingen werden niet ingelost: er was geen band (maar…
Dit is de laatste `la liste’ van dit jaar. We zijn allemaal druk met onze jaarlijstjes, dus geen lange dit keer… De jaarlijstje komen trouwens morgen (1e kerstdag) op de site.
Die Banabila is een bezige bij. Dit jaar alleen al bracht hij verschillende albums uit: o.a. de samenwerking met Machinefabriek, het album Gardening (soundscaping geïnspireerd op het tuinieren) én het onderhavige Sum Dark 12. Sum Dark 12 zou je eigenlijk kunnen zien als twee ep’s op 1 schijfje: de eerste vier tracks zijn originele composities…
Michel Banabila en Rutger Zuydervelt. Twee namen van betekenis in de Rotterdamse muziekwereld. Twee mannen die ik muzikaal gezien hoog heb zitten. Twee mannen ook met een schier onstuitbare productiedrift. Check hun beider discografie maar eens voor de gein: Banabila / Machinefabriek.
foto: AR (via Flickr) Christian (Atunde Adjuah) Scott is zeker weten een van de meest talentvolle jazztrompettisten die er op de wereld rondlopen (en nog niet eens dertig jaar oud). Daniel besprak een tijd geleden al zijn nieuwste album. Wij (ondergetekende, Daniel, en nog een aantal vrienden) mochten er afgelopen zondag bij zijn toen hij…
Schreef ik dinsdag nog over het concert van James Vincent McMorrow dat dat wel eens hét concert van 2012 zou kunnen blijken te zijn, nog geen week later krijgt deze er al een geduchte concurrent bij: Loney Dear. Emil Svanängen, de man achter dit pseudoniem zorgde zondag samen met zijn band namelijk opnieuw voor een…
Early In The Morning van James Vincent McMorrow was voor mij de groeiplaat van 2011. Ik vond het een mooie en consistente plaat, een beetje in het straatje van Bon Iver, dus ik had hem aangeschaft. De eerste luisterbeurten was ik echter nog niet meteen laaiend enthousiast. De cd is redelijk braaf geproduceerd en als…
Theiz-Backyard soundtrack vol.1 Ik wil jullie nog even wijzen op een leuke oudje. En een beetje shameless self promotion. aan een recencie ga ik mij niet wagen, wellicht een van jullie ? Dit is mijn eerste solo (web) release op het web label ear recordings onder mijn “artiesten naam” theiz De eerste 3 tracks zijn mijn…
Life is all around, like a silver sound, Float away on a soothing cloud of music. Gisteravond mocht ik getuige zijn van een heel bijzonder concert, in het kader van de Saturday Night Jazz avonden in het Rotterdamse Lantaren/Venster: het Artvark Saxophone Quartet met Claron Mc Fadden. Misschien dat je van beiden nog nooit hebt…
“Kijk, daat zit-ie. Hier, tussen die bladeren. En daar verderop in die boom, zit nummer 2. Nee, je kunt ze niet goed zien. Ze hebben ook zo’n enorme schutkleur.” Ik volgde de arm en wijsvinger van boer van E. en eindelijk zag ik hem: die kleine uil. Die andere uil was zo gecamoufleerd dat ik hem…
Michel Banabila is een relatief onbekende maar toonaangevende muzikant/componist/producer. Banabila is in Amsterdam geboren, maar woont en werkt tegenwoordig in mijn eigen Maassstad. Banabila werkte samen met een keur aan internationale en nationale musici, waaronder Scanner, Anton Goudsmit en Eric Vloeimans. Hij vermengt in zijn muziek diverse invloeden als jazz, wereldmuziek, electronica en lokatiegeluid tot een…
Ik voelde me een geluksvogel. Te lang had ik getwijfeld of ik nu wel of niet naar het concert van Dan Mangan in Rotown zou gaan. Ach, ik had al zoveel mannen met een gitaar gezien en hij zou toch vast niet met zijn hele band komen, dacht ik. Toen las ik een berichtje op…
mousique.nl 