Recensie: Maggie Brown – Maggie Brown

Hier op Mousique besteden we ook graag aandacht aan nieuwe bandjes van vaderlandse bodem. Zo kreeg ik het debuutalbum van de Amsterdamse band Maggie Brown in de schoot geworpen. Terwijl ik het uit de envelop viste, vielen mij twee dingen op. Allereerst de prachtige cover van het album. Het deed wat denken aan die van Nowhere (1990)…

Recensie: Détroit – Horizons

SMART Smart, ik ontzeg de zon haar licht, den ziende zijn gezicht en dit heelal het evenwicht, den dood het recht op elk gericht, dat mij van haar onthecht. Ontwijk mij niet, maar leg het kleed gereed der eeuwigheid: ik lig in donker haar gelijk op adem na en ogenblik. Gerrit Achterberg Het leven van…

Recensie: Plan Kruutntoone – Als Alles Er Af Is

In onze pastorietuin staat een enorme Oosterse Plataan. De beste boom is meer dan 150 jaar oud en is reusachtig te noemen. Dat geldt ook voor de karrenvrachten bladeren die er elke herfst afkomen. Ik zal u niet vermoeien met wat zo’n plataan allemaal nog meer verliezen kan; ik wil graag overschakelen naar het genre…

De Vingerhoed: Midlake – The Old & The Young

Peter refereerde er pas al aan: hier op Mousique zijn genoeg mooie albums uit 2013 onbesproken gebleven. Zelf reken ik daar Antiphon van Midlake ook toe. Ondanks het voorgaande vertrek van voorman Tim Smith wist de rest van de band wederom een prachtalbum te fabriceren, vol met ijzersterke liedjes. Eén daarvan, The Old & The…

Concertverslag: Madensuyu (Rotown Rotterdam, 11 januari 2014)

Het komt niet vaak voor dat bij een rockconcert de toeschouwers staan, terwijl de band juist zit. Andersom gebeurt het vaak genoeg, bij theatertournees en singer-songwriterconcerten, waar het publiek zit en de popartiesten juist staan. En bij klassieke concerten zitten zowel het publiek als het orkest. Bij concerten van het Gentse Madensuyu is er die zeldzame situatie dat…

Recensie: Tiewrap – Ik [Hartje] NL

Denkend aan Holland zie ik breede rivieren traag door oneindig laagland gaan, rijen ondenkbaar ijle populieren als hooge pluimen aan den einder staan, enz. Aan dit klassieke gedicht van Marsman moest ik denken bij het beluisteren van Ik [Hartje] NL van Tiewrap. In het gedicht stapelt Marsman allerlei (uiterlijke) clichés m.b.t. Nederland op elkaar. Maar…

Recensie: Herrek – A M

Het was nog donker, toen in de vroege morgen van de twee en twintigste december 1946 in onze stad op de eerste verdieping van het huis Schilderskade 66, de held van deze geschiedenis, Frits van Egters, ontwaakte. Hij keek op zijn lichtgevend horloge, dat aan een spijker hing. ‘Kwart voor zes’, mompelde hij, ‘het is…

Recensie: The Virgin Army – The Virgin Army

Kunstenaar, docent en voorganger in de Pinksterbeweging; er zullen niet veel zangers zijn die dit op hun CV hebben staan. Teije Venema echter wel. Vorig jaar verraste hij met de, in eigen beheer uitgebrachte, EP See You In December. Hierop staan een viertal fraaie liedjes, begeleid door gitaar en met zeer persoonlijke teksten, die het…

Recensie: Madensuyu – Stabat Mater

Afgelopen week zat ik in de auto. Ik was gevraagd om ergens in het land een lezing te houden. Het was slecht weer en ik reed al direct een file in. Het schoot voor geen meter op en de tijd liep door. Zulke omstandigheden zijn slecht voor mijn ongedurige geest. Ik zocht afleiding in de muziek.…

Recensie: Goldzounds – Come home, home my little bird

‘Pap, zijn dit de Cold War Kids?’ Deze vraag stelde mijn 14-jarige dochter toen ik tijdens het koken het nieuwe album van Goldzounds draaide en zij de tafel dekte. Haar vraag kon verschillende dingen betekenen: a) Met de muzikale opvoeding in Huize Van den Berg zit het wel snor b) De stem van Goldzounds-zanger Jan…

Recensie: Goudblad – Toen ik wakker was

Thee, dat drink ik niet zo veel. Ik ben meer van de koffie. Gekscherend zeg ik wel eens: ‘als ik vroeger ziek was, dan kreeg ik thee. Krijg ik nu thee, dan word ik ziek.’ Vooruit, de theesoorten die ik intussen wel waardeer, zijn de speciale, de ‘smaakjesthee’ zeg maar. U kent dat wel: rooibos, zwarte bes…

Recensie: The Weeknd – Kiss Land

Dat was een aangename verrassing: medeoprichter van Mousique, Daniel de Wolf meldde zich weer even aan het front en leverde prompt een fraaie gastbijdrage. We moeten het woord ‘gastbijdrage’ gebruiken, omdat hij helaas niet meer tot het vaste regiment van Mousiquanten behoort. Onze ‘wolvenman’ schreef niet voor niets over de jazz. Dit genre is hem…

The Handsome Family – wilderness

Op dit moment is onze jongste dochter druk in de weer met het sparen van dierenplaatjes. Deze worden gratis verstrekt bij de boodschappen bij de plaatselijke supermarkt. Het album waar ze in geplakt kunnen worden, raakt gestaag steeds voller. U begrijpt: dochterlief én haar vader zijn er druk mee (want ook in mij schuilt een verzamelaar)… Wilderness,…

AC Berkheimer – equation of state

Eind jaren ’80 begon ik te houden van de alternatieve gitaarpop. Daarvoor was ik vooral verslingerd aan synthesizermuziek. Maar radioprogramma’s als De Wilde Wereld (VPRO) en De Verrukkelijke 15 (VARA) brachten mij in aanraking met gitaarbands als REM, The Smiths en Jesus and the Mary Chain, enz.  Sindsdien is de alternatieve gitaarpop en -rock een onmisbaar element in…

Daniel Amos – dig here said the angel

12 jaar is een lange tijd… Hoewel, in het licht der eeuwigheid is het maar een zucht. Het duurde een dozijn jaren voordat Daniel Amos een opvolger had voor Mr. Buechner’s Dream (2001), het fameuze dubbelalbum. Opvolger en spiksplinternieuw album Dig Here Said The Angel laat in de mysterieuze titel al een beetje zien dat de eeuwigheid ter…

Julianna Barwick – nepenthe

Er zijn van die gerechten, waarbij ik moeilijk kan stoppen met eten. Lasagne is zo’n gerecht. Je kunt mij daar echt voor wakker maken. Ik vind het ook een leuk gerecht om te bereiden: een laagje goed gevulde saus, lasagnebladen, weer een laagje saus, lasagnebladen, enz. enz. (hoe hoger hoe beter!). De muziek van Julianna…

Bart van der Lee – ballads for the heathens or dying

Tijdens de afgelopen vakantie reden wij door het snikhete en kurkdroge landschap van de Provence in Frankrijk. Wij waren op weg naar de zgn. Roches Ocres bij het plaatsje Roussilion. Deze fraaie rotspartijen van zandsteen zijn getooid in diepe roestbruine en okerkleuren. Het is een aparte ervaring om te midden van het normale groen en geelbruin…

Listener – time is a machine

Er zijn van die bands, waar mensen in je omgeving bijzonder enthousiast over zijn, maar zelf ken je ze amper. Zo’n band was Listener voor mij. Ik had wel eens een enkel ‘Luisteraarsliedje’ op YouTube gehoord, maar daar was het bij gebleven. Totdat ze begin deze week in Leiden op de planken stonden. De entreeprijs was…

De Vingerhoed: Archive

Vakantievieren in la douce France zonder een bezoek aan de Fnac is voor mij ondenkbaar. Elke zomer heeft deze mediaketen een actie van vier cd’s voor 20 euro. Dan komt de ware jutter in mij naar boven…  Zo werd ook dit jaar een mooi dagje in Marseille afgesloten met een bezoek aan één van de plaatselijke Fnac’s.…

Misophone – before the waves roll in

Op Facebook probeer ik de Tour de France ook muzikaal van commentaar te voorzien. Elke dag plaats ik een liedje dat ik vind passen bij de betreffende etappe. Dat alles onder de noemer ‘Muziek aan de Meet’. Tijdens de rustdag was dat een liedje van Misophone. Daar kwam een mooie reactie onder van één van…

Recensie: These New Puritans – Field of Reeds

Met terugwerkende kracht is Hidden van These New Puritans voor mij dé plaat van 2010. Die terugwerkende kracht zit ‘m in het feit dat ik het album pas anderhalf jaar later ontdekte. Maar wat was ik toen ondersteboven van de geweldige sound én schoonheid ervan: de elektronica, de geweldige percussie en de onaardse mooie blazersarrangementen!…

Recensie: Anna von Hausswolff – Ceremony

Laat zich ’t orgel overal! (Psalm 150, berijming van 1773) Op Facebook plaatste ik eens een afbeelding van Marius van Dokkum. Hierop zien we een organist die dwars door de orgelbank én -gaanderij is heengezakt. De muziekbladen dwarrelen nog naar beneden. De goegemeente zingt intussen onbewogen en stug door. Deze komische afbeelding riep nogal wat…

Recensie: Blackmail – II

Peter stuurde me een mailtje met de vraag of ik het album van de Duitse band Blackmail wilde bespreken, want hij dacht wel dat het in mijn straatje zou passen. Nu is mijn straat vrij breed, zoals u misschien al weet, maar van deze band had ik nog nooit gehoord. Terwijl Blackmail al 20 jaar…