The Cosmic Carnival – mon cher amour

the cosmic carnaval mon cher amourThe Cosmic Carnival (winnaars Grote Prijs 2009) kwamen in 2012 al met een sterk debuutalbum (Change The World Or Go Home) dat bol stond van de vrolijke dansbare jaren `60 liedjes. Op opvolger Mon Cher Amour wordt uit een andere vaatje getapt. Een donkerder vaatje, al wordt het zeker niet somber.

Met de opener (tevens titelnummer) wordt meteen een wat mysterieuze sfeer geschapen, een pianostuk dat zeker in het begin met Franstalig spoken word doet denken aan de betere Franse chanson, maar dan met een moderne twist. The Fall gaat meteen verder met een vrolijke electropop-achtige sfeer. In Sorry I Didn’t Call wat meer pit. Wat opvalt aan de sound is dat het allemaal heel open is; er zitten allerlei instrumenten en foefjes in de nummers, maar nergens klinkt het dichtgesmeerd. De nummers zijn ook vrijwel allemaal groove-georienteerd. De kwaliteit van deze plaat is voor een belangrijk deel aan deze puike productie te danken (waarvoor Marcel Fakkers en Frans Hendriks tekenden).

cosmic carnivalIn Clockwork lijken The Backstreet Boys opgestaan (grapje, de koortjes doen wat aan een boyband denken), wat een lekker in het gehoor liggend popliedjes is dit zeg! Maar het volgende nummer, Mata!, is misschien nog wel sterker, met zijn mooie melodie, aanstekelijke ritmes en sterke tekst. Dit klinkt onNederlands Rotterdams goed…

Unicorn is een pretbederver, een al te dagelijks singer-songwriter achtig liedje dat echt uit de toon valt mij de rest. Gelukkig maakt You Had To Go And Introduce Yourself veel goed met een aanstekelijke rumba. Met All In All, Sister Love en Highwire krijgen we vervolgens een countryrock trio opgediend dat best heel lekker is maar mij niet in vervoering brengt. Blue Sky Lady is een onvervalste mierzoete pianoballad zoals ze met name in de jaren `80 veel gemaakt werden. Maar ook dit doet The Cosmic Carnival weer prima, en je moet het maar durven! Het album sluit tenslotte stemmig af met het prachtige verstilde For Arthur, dat pure neo-klassiek is.

The Cosmic Carnival heeft met Mon Cher Amour een heerlijke en sterke popplaat afgeleverd. Als ik een puntje van kritiek zou moeten geven dan zou het de zang zijn: de stemmen die niet bijster bijzonder zijn en de zoetheid van de koortjes die wat mij betreft net iets minder had gemogen.

Het album is in eigen beheer uitgebracht en uitstekend vormgegeven met een verzorg tekstboekje.