Gabriel Rios + Hydrogen Sea 20-12-2013 CCHA

“een man met een gitaar alleen op het podium, en hij pakt het podium en de uitverkochte zaal met gemak in” 

Vrijdagavond 20 december trokken mijn echtgenote en ik naar het Cultureel Centrum om Gabriel Rios te zien optreden. Deze Puerto-Ricaanse Belg heeft een paar jaar in Noord Amerika gewoond en is sinds een tijdje terug in België. Voordat hij vertrok was hij al een redelijk bekende artiest geworden in Vlaanderen. Hij heeft in de afgelopen jaren niet stil gezeten een heeft een heel aantal nummers geschreven, het is de bedoeling dat hij de komende twaalf maanden iedere maand een single uitbrengt; een leuk idee, vind ik. Voordat Rios vertrok uit België heeft hij een aantal fijne lichtvoetige popplaatjes gemaakt die hem populair maakten bij zowel muziekliefhebbers als bij mensen die muziek meer zien als een plezierige manier om de stilte te verbreken. Aan de eerste single “Gold” was bij voorbaat al te horen dat hij qua compositie en als muzikant is gegroeid. Ik was daarom zeer benieuwd naar het concert.

hydrogen seaIn het voorprogramma stond Hydrogen Sea, een duo dat dromerige elektronische liedjes speelt ala Amatorski. Het klonk erg lekker: fijne, subtiele breakbeats en ook veel ruimte voor de kracht van stilte in de arrangementen. De feeërieke stem van de zangeres maakte het af. Een bandje om in de gaten te houden !

1--Gabriel-Rios-(3)Na een korte pauze betrad Rios het podium: een man met een gitaar alleen op het podium, en hij pakte het podium en de uitverkochte zaal met gemak in. Zijn gitaarspel is ritmisch en hij heeft verder geen melodie om mee mee te zingen; de stem is de melodie. Het openingsnummer is een cover van Voodoo Chile; wat een opener! De andere bandleden komen er na het eerste nummer ook bij, en de bezetting is toch niet alledaags: cello en contrabas. De muziek blijft erg ritmisch; en dat zonder een drum of percussie-instrumenten op het podium. De klankkast van de contrabas wordt wel veel ingezet als slaginstrument. En ook wordt er veel pizzicato gespeeld, zowel op de cello als op de bas.

Opvallend is dat Rios geen van zijn oudere nummers speelt; het is allemaal nieuw materiaal voor het publiek. Maar dat mocht de pret niet drukken, elk nummer staat er gewoon. Hij speelt om ons te belonen voor het geduld naar de nieuwe songs te luisteren nog wel een Puerto-Ricaans nummer, wat ik zelf ook niet kende. En ook dat spatte weer van het podium.

Na het concert trokken we dan ook zeer tevreden naar huis, met het vooruitzicht op nog 9 maanden lang iedere maand een nieuwe single van Gabriel Rios.