Sommerhus – sommerhus

Toen ik onlangs op het spoor kwam van Sommerhus riep hun muziek meteen een soort `Nancy Brick’ gevoel bij me op. Op de een of andere manier deed de muziek van het ene duo me aan het andere duo denken, ook al zijn ze in veel opzichten niet te vergelijken. Dat dit niet toevallig is blijkt wanneer ik ontdek dat Sommerhus net als Nancy Brick op het kleine labeltje Momentopname zit. In één opzicht zijn de twee namelijk heel goed te vergelijken: het is muziek van de stilte.

Het Rotterdamse stel Vera Jessen Jührend en Peter Jessen heeft met hun titelloze debuut een sobere prachtplaat gemaakt waar geen noot teveel op staat en die toch zoveel intense schoonheid in zich draagt dat ernaar luisteren je bijna teveel wordt. Loodzware stilte zeg maar. Vera zingt en speelt akoestisch gitaar, Peter zingt en speelt contrabas. Hier en daar wat invulling van percussie, piano, een orgeltje en kalimba, maar dat merk je eigenlijk nauwelijks.

Het album opent meteen spannend met Denmark, waar Peter de contrabas bespeelt als een cello. Het lage klagerige geluid omspeelt het sobere getokkel van Vera. De muziek van Sommerhus zweeft ergens tussen kamerpop, klassiek, jazz, singer-songwriter. Op How Come? maken we kennis met de warme jazzy stem van Vera. Nou ja, kennismaken, Vera bracht in 2009 al haar debuutalbum Leave A Line uit onder haar eigen naam. In Only You Do komt de warme stem van Peter daarbij. Zouden de twee elkaar hebben uitgezocht op hun stem, want dit is een goed huwelijk, dat hoor je meteen. Wat een prachtig nummer is dit zeg! Als je vervelend wilt doen zou je kunnen zeggen dat Sommerhus nogal traditionele muziek maakt. Dat is misschien ook wel zo, maar mag het eens, wat een verademing tussen al die hippe acts die zo graag willen laten horen dat ze van nu zijn? You Wanted To Talk komt in al zijn kleinheid haast nog harder binnen. Subtiliteit tot kunst verheven. Shht is ondanks de titel niet het stilste nummer op het album, het gooit er juist wat pit in. Ook een uptempo liedje kan rust ademen bewijst Sommerhus hier. Doubt Do Us Part past hier naadloos achter. Na deze twee wat vlottere nummers komt de stilte van Shed My Leaves weer extra binnen: schitterende schoonheid, gebundeld in ruim 2 minuutjes. Ik wist niet dat de kalimba zo mooi kon klinken. Dit liedje zou je ook eens alleen kunnen draaien, om het daarna gewoon een half uur in de stilte te laten nazinderen. Song Of Worry is zo mogelijk nog mooier, en wat een schitterende tekst! A Tender Trap sluit op stemmige wijze het ruim 25 minuten durende album af.

Balsem voor de ziel.

release: oktober 2013 (Momentopname)

beluister en bestel het album hier.