Tigerskin – All those Goodbyes (dirt crew/ epm)
Groovy House is het eerste woord dat in mij opkomt als ik All those goodbyes opzet. En dan bedoel ik groovy house van de goede soort. Als het house aangaat ben ik heel kieskeurig, uitleggen waarom ik de ene plaat slapjes en glad vind en bij de andere niet stil kan blijven zitten kan ik niet. Nou ja niet op een rationele manier, het zit ‘m in het gevoel. Op deze plaat zit het gevoel goed in de meeste gevallen toch…
Bij de eerste drie tracks schud mijn hoofd tevreden mee op de groove, en kan ik een goedkeurende grijns niet onder drukken. Inside the Groove gaat zelfs de Techno kant op, onderkoelde groovy Tech- house bedoel ik dan. The and heeft een wat dromerige inslag kompleet met prachtige piano akkoorden, een van mijn hoogte punten op de plaat. Bij Early Winter wordt de Four to the Floor beat even ingeruild voor een lome breakbeat, lekker relaxed nummer. Love went without Saying, is een track samen met Ulrich Schnauss, en eerlijk gezegd niet Schnauss in zijn goede doen, een van de minste tracks dus. Gelukkig komt daarna een heerlijk open dubby nummer alles ruimschoots goed maken. Dit gaat verder dan puur House, het blijft nooit ver van de basis maar invloeden van electro, IDM, en Dub zijn duidelijk hoorbaar. Alle nummers op dit album hebben eigenlijk wel een juiste feel. eigenlijk maar een “echte misser op deze plaat (en dat komt dan nog omdat ik weet dat schnauss in zijn goede doen prachtige dingen kan maken)
Heerlijke plaat om bij te werken, maar ook interessant om rustig naar te luisteren. met de koptelefoon op geeft de plaat zijn gelaagdheid prijs, op de achter grond is het lekkere lounge zonder cheap te zijn.
Mwah, best aardig, maar hier word ik niet echt warm van…
Het verschil zonder of met koptelefoon is opmerkelijk. Fijne muziek. Een soort slepende dansbare variant op Beaumont Hannant
JW: kende jij tigerskin al wel ? Voor mij is het een nieuwe ontdekking, en toch draait hij al een tijd mee. Bekijk de lijst remixen en samenwerkingen maar eens op soundcloud.
Nee nieuw voor mij…ga ik me nog op storten zodra mijn recensiestapel weer normale vormen aanneemt 🙂
heerlijk, lekker minimaal. hoe minimaler hoe sterker is meestal het devies in dit genre, wat mij betreft.
idd Peet less is more is vaak krachtig…
Pingback: jaarlijst 2013 | mousique.nl