Peter
Mum: smilewound
06-09-2013 (Morr Music)
Op Pitchfork werd Mum zo ongeveer afgeserveerd als vage, structuurloze muziek die nergens naartoe gaat, een soort slap aftreksel van Sigur Ros. Nu kennen we de azijnpissers van Pitchfork wel, en er is niets mis mee als mensen behoefte hebben aan vaste structuren en voorspelbare patronen, zekerheden om je aan vast te houden in het leven. Maar wat is het toch weer heerlijk wegdrijven op die dromerige huppelpop van Mum. Smilewound, hun zesde album, is het verfijnde geluid van Mum nog verder geperfectioneerd. OK, ze zullen er nooit een nummer 1 hit mee halen, maar wat een geluidstovenaars zijn dit toch. Al moet ik toegeven dat de zang van Gyða Valtýsdóttir het toch niet haalt bij die van zus Kristín.
Crystal Stilts: nature noir
16-09-2013 (Sacred Bones/Konkurrent)
Derde album van post-punk band uit New-York met invloeden uit americana, blues en psych rock. Rammelt lekker en de slaperige stem van zanger Brad Hargett is de slagroom op deze hartige taart. Ik moet afwisselend denken aan het vroege Giant Sand, Joy Division, Bauhaus, The Doors en The Rolling Stones.
Rah Rah: the poet’s dead
23-08-2013 (DevilDuck/DGR)
Indie powerpop uit Canada. Rah Rah staat bekend om hun aanstekelijke live-performance, en dat plezier hoor je ook wel terug op dit derde album. Dat is de energie van Arcade Fire, hoewel je ze daar muzikaal niet echt mee kunt vergelijken. De muziek is meer recht-toe-recht-aan, en vernieuwend is het ook niet echt. Een soort combinatie van Lemonheads en Broken Social Scene. The Poet’s Dead is een verzameling sterke liedjes. Gewoon lekker en weer eens iets anders dan Mumford & Sons.
Kees
Zola Jesus: Versions
september 2013 (Sacred Bones/Konkurrent)
Men neme een klassiek strijkkwartet en een zangeres met een intrigerende naam, die een greep doet uit haar oeuvre. Men voege dit samen en zie daar: een uiterst sfeervol plaatje dat hoofd en hart weet te raken. Zola Jesus is de artiestennaam van Niki Roza Danilova, een Amerikaanse Russin. Normaliter maakt zij avantgardistische pop die flink gedompeld is in de elektronica. Componist J.G. Thirwell nam haar songs onder handen en herschreef ze voor strijkkwartet. Het Mivos Quartet voerde het vervolgens samen met Zola Jesus uit. De combinatie van de strijkarrangementen en de indringende stem van Zola Jesus is adembenemend. Wat elektronische percussie zorgt ervoor dat je als luisteraar bij de pinken blijft. Kortom: dit is meer dan mooi!
Zomby: With Love
juni 2013 (4AD)
Mijn (muzikale) vaderhart gaat toch gloeien als zoonlief een album van Zomby heeft aangeschaft. Hij leerde deze Britse act kennen via bovengetekende. Het album Dedication (2011) werd m.n. in de auto grijsgedraaid – zelfs zijn korfbal-teamgenoten konden dat zeer waarderen. En toen schafte hij zelf het nieuwe album With Love aan… Dat komt bij mij niet zo aan als de mokerslag van Dedication, dat in z’n compactheid overrompelend was. With Love is een dubbelalbum en kent maar liefst 33 tracks met in totaal zo’n 80 minuten muziek. Dat is wel wat veel van het goede… Tegelijk is het een album vol prachtige duistere elektronische schetsen die je zou kunnen samenvatten onder de noemer ‘post-dubstep’. Ik vind het vooral ook nachtelijke grootsteedse muziek (niet voor niets heet de eerste track As Darkness Falls), die zich blijft opdringen. Intussen komt mijn zoon het album weer terugvragen…
Met die muzikale opvoeding in huize van den Berg zit het wel goed, geloof ik…
grappig trouwens, dat youtube o.a. Arvo Part tipt als het filmpje is afgelopen.
Nou… Dochterlief was als klein meisje helemaal waus van The Beach Boys en Innocence Mission, maar daar haalt ze nu haar neus voor op… We zullen maar niet teveel druk uitoefenen. Ze gaan wel allebei mee naar het concert van Vampire Weekend 🙂
Die tips van Youtube (ook van Spotify) zijn soms wel behoorlijk onnavolgbaar hoor…
een fraai lijstje vol bekenden 🙂
Kleine kanttekening: bij Múm waren het altijd de zingende tweelingzussen Gyða en Kirstín Valtýsdóttir, die nagenoeg dezelfde stem hebben. Beide zijn vertrokken uit de band. Dat je de zang minder vind is wellicht omdat Sigurlaug Gísladóttir aka Mr. Silla de zang nu voor haar rekening neemt.
Ja JW, gelukkig kon ik bij Caleidoscoop even wat grasduinen voor informatie m.b.t. mevr. Zola Jesus. Dank daarvoor!
En Peter, ach bij Pitchfork hebben ze het ook wel eens bij het rechte eind, maar het vooroordeel wordt er wel regelmatig gehanteerd. Ach, MUM IS GEWOON MOOI!
Múm is zeker mooi…en tevens een heel belangrijke band in IJsland.
Zoiets als De Kift in Nederland? 😛
oh, gebrekkige research van mijn kant dus, JW. bedankt voor de correctie.
de korte reviews voor La Liste schrijf ik over het algemeen vrij snel, dus dan kan zoiets een keer gebeuren.
oh dat herken maar al te goed…ik vergeet soms hele zinnen 😉
Volgens mij is Gyða Valtýsdóttir weer terug. Gisteren in Tivoli was ze van de partij. Sigurlaug Gísladóttir overigens ook.
leuk lijstje ga de nieuwe zomby wel een luisteren…en Zola Jezus klinkt ook intrigerend.
Mooi dat Zola Jesus, zeg! De muziek van Zomby is niet zo mijn ding, maar de clip vind ik wel intrigerend.
Ach, je kunt niet alles hebben, Daniel! 😉
Zola Jesus is ook een opmerkelijke zangeres. Net als Chelsea Wolfe by the way. Ze is ook met Xiu Xiu frontman Jamie Stewart terug te vinden in de band Former Ghosts…dit alles geheel terzijde uiteraard. 🙂
Ja, dat moet ik ook nog checken. Bedankt, zijlijnroeper!