la liste week 38

Peter

Mum: smilewound
06-09-2013 (Morr Music)

Op Pitchfork werd Mum zo ongeveer afgeserveerd als vage, structuurloze muziek die nergens naartoe gaat, een soort slap aftreksel van Sigur Ros. Nu kennen we de azijnpissers van Pitchfork wel, en er is niets mis mee als mensen behoefte hebben aan vaste structuren en voorspelbare patronen, zekerheden om je aan vast te houden in het leven. Maar wat is het toch weer heerlijk wegdrijven op die dromerige huppelpop van Mum. Smilewound, hun zesde album, is het verfijnde geluid van Mum nog verder geperfectioneerd. OK, ze zullen er nooit een nummer 1 hit mee halen, maar wat een geluidstovenaars zijn dit toch. Al moet ik toegeven dat de zang van Gyða Valtýsdóttir het toch niet haalt bij die van zus Kristín.

Crystal Stilts: nature noir
16-09-2013 (Sacred Bones/Konkurrent)

Derde album van post-punk band uit New-York met invloeden uit americana, blues en psych rock. Rammelt lekker en de slaperige stem van zanger Brad Hargett is de slagroom op deze hartige taart. Ik moet afwisselend denken aan het vroege Giant Sand, Joy Division, Bauhaus, The Doors en The Rolling Stones.

Rah Rah: the poet’s dead
23-08-2013 (DevilDuck/DGR)

Indie powerpop uit Canada. Rah Rah staat bekend om hun aanstekelijke live-performance, en dat plezier hoor je ook wel terug op dit derde album. Dat is de energie van Arcade Fire, hoewel je ze daar muzikaal niet echt mee kunt vergelijken. De muziek is meer recht-toe-recht-aan, en vernieuwend is het ook niet echt. Een soort combinatie van Lemonheads en Broken Social Scene. The Poet’s Dead is een verzameling sterke liedjes. Gewoon lekker en weer eens iets anders dan Mumford & Sons.

---

Kees

Zola Jesus: Versions
september 2013 (Sacred Bones/Konkurrent)

Men neme een klassiek strijkkwartet en een zangeres met een intrigerende naam, die een greep doet uit haar oeuvre. Men voege dit samen en zie daar: een uiterst sfeervol plaatje dat hoofd en hart weet te raken. Zola Jesus is de artiestennaam van Niki Roza Danilova, een Amerikaanse Russin. Normaliter maakt zij avantgardistische pop die flink gedompeld is in de elektronica. Componist J.G. Thirwell nam haar songs onder handen en herschreef ze voor strijkkwartet. Het Mivos Quartet voerde het vervolgens samen met Zola Jesus uit. De combinatie van de strijkarrangementen en de indringende stem van Zola Jesus is adembenemend. Wat elektronische percussie zorgt ervoor dat je als luisteraar bij de pinken blijft. Kortom: dit is meer dan mooi!

Zomby: With Love
juni 2013 (4AD)

Mijn (muzikale) vaderhart gaat toch gloeien als zoonlief een album van Zomby heeft aangeschaft. Hij leerde deze Britse act kennen via bovengetekende. Het album Dedication (2011) werd m.n. in de auto grijsgedraaid – zelfs zijn korfbal-teamgenoten konden dat zeer waarderen. En toen schafte hij zelf het nieuwe album With Love aan… Dat komt bij mij niet zo aan als de mokerslag van Dedication, dat in z’n compactheid overrompelend was. With Love is een dubbelalbum en kent maar liefst 33 tracks met in totaal zo’n 80 minuten muziek. Dat is wel wat veel van het goede… Tegelijk is het een album vol prachtige duistere elektronische schetsen die je zou kunnen samenvatten onder de noemer ‘post-dubstep’. Ik vind het vooral ook nachtelijke grootsteedse muziek (niet voor niets heet de eerste track As Darkness Falls), die zich blijft opdringen. Intussen komt mijn zoon het album weer terugvragen…