la liste week 17

Peter

Implodes: recurring dream
01-04-2013 (Kranky)

Artiesten die op het Kranky label verschijnen zijn heel vaak de moeite waard. Denk aan de ook hier besproken of op Radio Mousique te horen artiesten als Grouper, Benoît Pioulard, A Winged Victory For The Sullen, Boduf Songs, Labradford, Lichens, Loscil, Stars Of The Lid, Christina Vantzou, om er eens een paar te noemen. Kortom: een kwaliteitslabel voor iedereen die houdt van spannende muziek die ver van de mainstream blijft: postrock, electronica, ambient, drone, neo-klassiek; zolang het maar stemmig, spannend en experimenteel is.
Implodes is nieuw voor mij, maar omdat het op Kranky uitkomt is de kans groot dat ik het goed vind. Voor Kranky begrippen klinkt het redelijk toegankelijk, moet ik zeggen. Je hebt soms zelfs het gevoel dat je naar popmuziek zit te luisteren, maar dan wel behoorlijk door de mangel gehaald, waardoor er een dromerige en beeldende sfeer wordt opgeroepen. Een spannende mengeling van ambient, electronica, noise, postrock en psychedelica. Weer een sterke naam op het superieure Kranky label.

Michel Banabila: 47 voice loops
09-04-2013 (Tapu records, digital only)

Banabila is hier vaker besproken. De Rotterdamse componist/electronica-specialist is van alle markten thuis en produceert bijna aan de lopende band muziek, zeer breed uiteenwaaierend qua stijl en altijd van hoge kwaliteit. Voor de liefhebber, dat wel; het is vaak behoorlijk avant-gardistisch. Dat geldt zeker voor dit `album’, dat is gebaseerd op een stuk van een eerder werk (In Other Words, 2011), waarbij Banabila alleen gebruik maakt van 47 verschillende samples van zijn eigen stem. Deze worden met elkaar gecombineerd op zo’n manier dat het stuk (bijna 20 minuten lang) zich langzaam opbouwd, met steeds subtiele wijzigingen en stapelingen, waardoor een haast traceverwekkend patroon ontstaat dat continu heel subtiel veranderd. Banabila refereert hier aan grootheden als Brian Eno, Philip Glass en Cornelius Cardew (een van zijn grote voorbeelden).
Vervolgens doet Banabila ditzelfde nog eens in de tweede track maar dan zwaar bewerkt met effecten (denk aan wat Dirk Serries met zijn gitaar doet op Microphonics). Tot slot bevat het `album’ nog een derde track, die een mix vormt van de eerste twee. De tracks zullen vooralsnog alleen digitaal te verkrijgen zijn (voor slechts €1,- per struk), en zijn ook gewoon te beluisteren via bandcamp.

Binnenkort zal ik nog een ander nieuw album van de man bespreken: Gardening.

John Murry: the graceless age
22-04-2013 (Rubyworks/Konkurrent)

Donkere americana singer/songwriter liedjes, eenvoudig opgebouwd rond een basis van akoestisch gitaar of piano. John heeft een fantastische stem en de teksten zijn doorleefd en authentiek. Het geheel wordt smaakvol aangekleed met allerhande kleine geluidjes, klanktapijten en zo nu en dan grootse sonische erupties, die de liedjes venijnige tanden geven.
Het album stamt eigenlijk uit 2012, maar komt nu ook in Nederland uit als dubbelalbum met 6 extra’s op de bonusdisc. Als Bruce Springsteen de hoofdweg is, dan slaan we bij Mark Lanegan linksaf en komen via Mark Kozelek en Josh T Pearson uiteindelijk in het verlaten spookstadje dat The Graceless Age heet. Een must-have voor de alternatieve americana liefhebber.

---

Kees

Lift To Experience: The Texas Jerusalem Crossroads
(Bella Union)

Eén van de leukste dingen van ons halfjaarlijks Mousiqe-avondje is het ontdekken van nieuwe muziek. Dat hoeft geen recente muziek te zijn natuurlijk. Er liggen nog zoveel onopgegraven schatten op mij te wachten. Zo liet Peter ons de laatste keer Lift To Experience horen. Het is de band van Josh T. Pearson, voordat hij solo ging. Lift To Experience heeft maar één album uitgebracht en het stamt alweer uit 2001, maar het heeft me werkelijk van de sokken geblazen. Ik heb het album intussen zelf in bezit en ik ben er diep onder de indruk van. De stem van Pearson varieert van een praatzang ala Lou Reed tot de uithalen van een Jeff Buckley. Muzikaal is het ook dik in orde: de band komt uit Austin (Texas) en is gedrenkt in de countryrock, maar men maakt ook vrijmoedig gebruik van folk, gospel, psychedelica en stevige rock. Zo nu en dan barst het ook los in Mogwaiaanse noise en lijkt het ook wel of de postrockers van de stadsgenoten van Explosions In The Sky een flink moppie meespelen. Freud knikt postuum tevreden mee: het gaat tekstueel veel over eros, thanatos en theos en wat mij ook opviel is de grote ‘engeldichtheid’: het stikt in de liedjes van de engelen; bijna net zoveel als in de ‘zeven hemelen van de ‘Merkawa-mystiek’…

Monokino: Fake Virtue
22-04-2013 (My First Weismuller Recordings/Konkurrent)

Iets heel anders is Monokino. Deze Nederlandse band heeft z’n tweede album uit. Het persbericht spreekt over ‘zelfverzekerde electrowavekrautrock.’ Zelfverzekerd is het zeker, en electro en wave hoor ik ook nog, maar die krautrock lijkt intussen ook een hip containerbegrip aan het worden, dat altijd goed op je c.v. staat. Maar ter zake: Fake Virtue is een lekker plaatje, die een soort zomerse sfeer uitstraalt. De stem van zanger en multi-instrumentalist George van Wetering houdt het midden tussen Alexis Taylor (Hot Chip) en Brett Anderson (Suede). Niet over de hele lijn is alles top, maar net als de eenvormigheid zich wat lijkt op te breken, komt de band met twee klappers op het eind: Outrun en Eurosonic zijn twee heerlijke nummers, waar de dance-invloeden behoorlijk zijn. Het zijn echte ‘stampers’, met net dat vreemde randje, dat het nog boeiender maakt. Dat laatste zou wel eens te maken kunnen hebben met de intusssen bekende Jacco Gardner, die het album produceerde. Monokino schijnt trouwens intussen in China behoorlijk groot te zijn. Geen verkeerde groeimarkt lijkt me…

Snowstar Records: Compilation
20-04-2013 (Snowstar Records)

Het fijne platenlabel Snowstar Records bestaat 10 jaar. We bespraken van dit label al menig release hier op Mousique, meestal met veel waardering. Het label kent niet alleen een aantal goede bands en artiesten, maar de platenbaas Cedric Muyres is ook nog eens een ontzettend toffe gast. Goed, genoeg veren. Het 10-jarig jubileum wordt o.a. gevierd met het uitbrengen van een fraaie compilatie. Hierop vinden we negen niet eerder uitgebrachte liedjes van de paradepaardjes van Snowstar Records. Een kleine greep: Kim Janssen laat met City of the Dead een mooi georchestreerd liedje horen, zoals hij dat kan. De nieuwste aanwinst Town of Saints blijkt opwindende rootsmuziek te maken. Sight van Herrek is zo’n ongrijpbare parel, die we ook op Waktu Dulu tegenkwamen. De slowcore is bij Luik in veilige handen, blijkens het verstilde Pollen of the Plains. En last but not least is missschien wel het mooiste liedje Clouds Looming van I Am Oak. Zanger Thijs Kuijken zorgde voor het fraaie artwork. Het hele album is ook te beluisteren op de bekende Luisterpaal of op de site van het label.

---