Al een aantal keer heb ik op het punt gestaan om naar Bird te gaan, de coolste club van Rotterdam waar het jazz, soul, funk en new-electronics betreft. Het was er steeds niet van gekomen, tot vandaag (vrijdag 15 maart 2013). Nicole Willis en haar band The Soul Investigators zouden optreden. Pas heb ik al een lovende recensie gewijd aan hun nieuwe album Tortured Soul, en nu stond ik dus te popelen om dit in levenden lijve mee te mogen maken. Het kaartje was wel iets duurder dan het gemiddelde Rotownconcert dat ik over het algemeen pleeg te bezoeken, maar het was het ook alleszins waard.
Sinds tijden ben ik niet zo blij geworden van muziek! De band trapt af met een stampend intro alvorens mevrouw Willis het podium betreedt. Het feest is dan eigenlijk al volop begonnen, en het blijft maar doorgaan. Stomende funkstukken worden afgewisseld met meer ingetogen soulnummers, alles even lekker. De geweldige ritmesectie geeft de toon aan, aangevuld met funky gitaarwerk en een soms puntig, dan weer smerig vette blazerssectie. En dan die stem van Nicole: als een klok! Halverwege wordt een pauze ingelast, maar daarna gaat het feest gewoon door; wat zeg ik: gaat er nog een tandje bovenop. Ik heb geloof ik geen minuut stil gestaan die avond.
Wat dat betreft was ik niet de enige. Het publiek was boven gemiddeld qua leeftijd, maar die gingen dan ook los alsof ze dat in tijden niet gedaan hadden. Ook naderhand nog, want na afloop namen de DJ’s van Hip Hip de zaal over en verplaatste het feest zich naar de café-zaal. Bij de merchandise-tafel was het ook druk, beide albums waren in ruime getale aanwezig in zowel CD als LP formaat. Ze gingen als warme broodjes over de toonbank en mijn gesigneerde exemplaar van de eerste LP heb ik de avond erna op een ander feestje meteen kunnen gebruiken om een paar nummers door mijn eigen set te mengen.
live foto’s: Eric van Nieuwland
Ha, dat is weer eens wat anders dan de oude vliegtuigstoelen bij WORM… 😉
Leuk verslag, Peter!
klinkt goed peet, maar eh jij had toch een niet kopen jaar ? 😉
scherp Mathijs, maar ik moest draaien he…
het is goe peet 🙂