Die Banabila is een bezige bij.
Dit jaar alleen al bracht hij verschillende albums uit: o.a. de samenwerking met Machinefabriek, het album Gardening (soundscaping geïnspireerd op het tuinieren) én het onderhavige Sum Dark 12.
Sum Dark 12 zou je eigenlijk kunnen zien als twee ep’s op 1 schijfje: de eerste vier tracks zijn originele composities die Banabila vervolgens gebruikt heeft voor een optreden op Summer Darkness in Utrecht eerder dit jaar. Daarvan is de vijfde track een live-weergave. Banabila klonk nog nooit zo donker en beklemmend als op Sum Dark 12.
Het album begint met Crowds, een nummer van ruim 6,5 minuut, dat bijna industrieel overkomt; het begint met een metaalachtig repetitief patroontje en wat onheilspellende klanktapijten. Vervolgens wordt door middel van donkere drums en keelzang (!) een dreigende sfeer opgeroepen. Het nummer ontaardt in een opzwepende kakafonie wanneer een schreeuwende menigte en tribalachtige ritmes de track naar een climax stuwen. Zo meeslepend had ik Banabila nog niet gehoord!
Eyes Of Witness duurt ongeveer even lang, maar zet een heel andere sfeer neer. Nog steeds wel wat donker, maar lang niet zo beklemmend. Stevige beats en een moddervette bas geven dit nummer ballen. Banabila laat zich op deze plaat niet van zijn meest subtiele kant kennen (waarmee ik niet bedoel dat er geen subtiliteiten in zitten), en dat bevalt me voor de verandering prima. Halverwege voegt een eenvoudige melodie de nodige luchtigheid toe en tegen het eind vervagen alle ritmes tot er een duistere drone overblijft.
Het titelnummer (9 minuten) drijft op knisperende glitches, een soort ontstemde electronische harmoniumklank, stemfragmenten en klokgelui. Later worden hier etherische zang-samples en langzaam toenemende noise aan toegevoegd. Het nummer ontaardt in pure digitale noise en laat een zeer onheilspellende sfeer achter na het uitsterven daarvan.
The Empire In Transition (ruim 5 minuten) is een prachtige track die aan het eind van de serie perfect tot zijn recht komt. De titel zal niet toevallig zijn gekozen, het nummer is veel opener en positiever van karakter dan de overige; de luisteraar wordt als het ware daadwerkelijk getransformeerd naar een andere, hoopvollere sfeer.
De laatste track tot slot, zoals reeds gezegd, is een 22 minuten durende live-weergave van het optreden op Summer Darkness. Aan de basis hiervan liggen de eerste vier composities, maar het geheel is nog heftiger, nog angstaanjagender. Een mooie weergave in elk geval die laat horen waar deze geluidstovenaar toe in staat is.
mousique.nl 
Mooie recensie Peter! En een geluidstovenaar het is. Luister ook maar eens naar The latest research from the department of electrical engineering (2011)…ook best duister. Ik volg Banabila, nou ja zijn muziek dan, al sinds eind jaren 80 en hij is één van de meest veelzijdige artiesten die ik meegemaakt heb…van avant-garde tot jazz en van ambient tot wereldmuziek. Een held!