De natte koude schuurt langs de dakkapel. De blaadjes aan de bomen zijn samen met mijn hoop op de zon verdwenen. Kleumen is het devies. Gelukkig heb ik Nancy Brick. Een cd die ik toegestuurd kreeg om te recenseren. Waarvoor dank!
De warme en heerlijk relaxte stem van Rieneke Batelaan vult de kamer. Ze zingt als een extreem verstilde mix van Agnes Obel en Laura Marling.
Het geluid vult de kamer. De kou glijdt van me af en ik drijf mee op de ontspannen tonen. Eenvoud is wat de klok slaat. Een gitaar en een stem, of beter gezegd een stem en een gitaar. Het is Ron Valeri die hier de snaren zachtjes streelt. Af en toe een pingel van een piano en een enkele hoorn en dan heb je het wel gehad. Het is muziek om bij uit het raam te staren, of je ogen en gordijnen dicht te doen en gedachteloos te peinzen.
Als warmte kan bevriezen zonder koud te worden noemen ze het Nancy Brick.
Erg mooi. Dit is mijn muzikale sjaal voor de koude dagen.
Minpuntje? Het had wat mij betreft wel wat langer mogen duren. 25 Minuten is toch echt een te kort medicijn tegen blijvende guurheid.
The Mountain
Pirate’s Ocean
mousique.nl 
Hey David, bedankt voor deze tip. Ik ga je laten weten wat ik ervan vind. Als ik je bespreking zo hoor, kun je het mooi combineren met die plaat van Karen Peris. Heb je een iets langer medicijn tegen de guurheid. 😉
echt een mooie en verstilde plaat. eenvoud hoeft niet saai te zijn, integendeel, bewijst Nancy Brick.
Prachtige muziek! Ik beluisterde het een paar dagen terug na het beluisteren van de laatste Lost in the Trees. Sloot er mooi bij aan.
Pingback: Nancy Brick op vinyl « mousique.nl
Pingback: Nancy Brick op vinyl: pre-order | mousique.nl
Pingback: Taymir komt eraan! | mousique.nl