Gisteravond, feitelijk tot middernacht (lees een uur of 4 in de ochtend), nou ja vooruit, eigenlijk tot een uur of 10 (als je de muziek bij het ontbijt ook nog meerekent); in elk geval hadden we gister/vandaag weer een mooie mousique-in-crowd-avond, dit keer in op Tholen, want we waren te gast bij Wim.
Zoals de foto-impressie laat zien was het erg gezellig, en waren de hoofdingrediënten die een mousique avond geslaagd maken allemaal aanwezig: bier, whisky, veel muziek én een groep muziekkenners die allemaal even `eager’ zijn om elkaar nog eens te verrassen met iets nieuws. Wat dat betreft weer zeer geslaagd, al zullen sommigen die niet zo fanaat van muziek zijn wellicht blij zijn dat ze er niet bij hoefden te zijn 😉
mousique.nl 
Mooi verslagje, Peter. Ik heb dubbel en dwars genoten.
En het mag dan incrowd zijn – we hebben allemaal zulke muzikale ‘kloosterervaringen’ nodig om daarna er weer voor de rest van de wereld te zijn… 😉
Het was weer zeer aangenaam. Wim en Toi bedankt voor de gastvrijheid! Indrukwekkend om je collectie te zien Wim en om weer meer te horen van Greg Brown en Otis Taylor. De muziek die voorbij kwam was weer geniaal, maar blies me niet omver. Neen, zelfs Oped niet… Al Green kwam het dichtst in de buurt, maar dat was geen nieuwe ontdekking. Neemt niet weg dat ik de nodige namen opgeslagen heb om nog eens te checken!
Oped heb ik niet gedraaid en ook Obed bleef in de wieg liggen bij Ruth en Boas.
Opeth wel. Kennen jullie trouwens de plaat ‘Damnation’ van ze? (zonder grunts!), gewoon prachtige symfonische muziek (of zoals ze tegenwoordig zeggen: progrock):
🙂 Sorry Kees.
Ziet er geweldig uit! Naast alle lekkere versnaperingen ook Sleepingdog en Godspeed You! Black Emperor op tafel….da’s pas smullen! Ook leuk dat de link tussen die twee bands snel gemaakt is 😉
En mag ik zo brutaal zijn om Apeldoorn (met veel slaapplek) als één van de volgende locaties aan te bevelen? Ik zal naast favoriete muziek dan ook mijn favoriete tripel ever en wijnen, versnaperingen presenteren….
In dit geval gaat er niets boven Apeldoorn!
Ik sla deze uitnodiging niet af… 🙂
Dan ga ik ook proberen present te zijn, koppel ik dit direct aan een bezoekje aan de ouders in Nijverdal.
Top, Jan Willem. Zowel Sleepingdag als Godspeed had ik meegenomen. Laatstgenoemde heb ik helaas niet gedraaid. We mochten allemaal om de beurt een nummer draaien. Hun nummers duren ruim twintig minuten, dus heb er alleen mee gedreigd. Een fragment had nog wel gekund natuurlijk. Jouw obscure inbreng zou een mooie toevoeging zijn. Ik kijk al uit naar een bezoek aan Apeldoorn.:)
Ik zal mijn (FAX) catalogus eens uitspitten om daar het langst mogelijke nummer uit te zoeken, of gewoon een half uur bijna niks van plastic man, dan hebben jullie al iets om naar uit te kijken 😀
zoiets bijvoorbeeld :
Fijne ambient, Theiz!
Nou JW, ik zeg: je kunt niet vroeg genoeg een datum prikken! Oktober/november ergens?
Klinkt als muziek in mijn oren…Mijn obscure inbreng? Ik draai alleen maar Paul Simon, Stevie Wonder, Townes van Zandt, Elton John, Fairport Convention, Randy Newman en dergelijke….
Goeie smaak JW!
@JW. Ik kom graag naar Apeldoorn! Heb je trouwens het boek (ook) herkend?
Ter afsluiting nog eens dit verband dat op de avond zelf slechts uit de grondverf kwam. Eerst The Choir over hun vriend Marc Byrd . Dan Byrd zelf met Hammock.
He’s got ink on his skin ‘What is man?’
He thinks about the mysteries nobody understands
He knows the sun will burn away
And he calls this the ‘delicate fade’
Volgens mij slaapt die Wim nog steeds slecht… 😉 Hij blijft maar bezig met aanvullen, enz. Het tekent zijn geweldige gedrevenheid. Goede vraag trouwens aan JW over dat boek…
Er zijn trouwens meer boeken te zien: ik ontwaar ook een poëziebundel 😉
Hoewel die poëziebundel in het geconcentreerde deel van de avond een rol speelde, mag je dat verband nog wel even uitleggen, Kees. 😉
Poëzie moet je helemaal niet uitleggen. Die legt zichzelf uit…
De poëzie zelf moet je ook niet uitleggen, Kees!
Maar ook dit poëtisch exempel niet dus…
Je zou op zijn minst even kunnen vertellen waarvoor je het gebruikt hebt. Dat hebben wij als aanwezigen ook allemaal mee mogen krijgen.
Het betrof het gedicht ‘Evangelie volgens Lev Yashin’ van Willem Jan Otten dat ik als inleiding gebruikte op een nummer van good old Meindert Talma. Zo goed?
En Lev Yashin is een keeper. 😉
Kappen nu!
Goeie actie Wim om dit nog even te benadrukken. In je enthousiasme ontbrak je Hammock voor The Choir. ‘Breathturn’ heb ik de vorige Mousique-avond nog gedraaid en heb toen wel gezegd dat er een verbinding was met The Choir. Uiteraard werd er toen door heen gepraat.;) Ik hoop dat het nu voor eens en voor altijd duidelijk is en dat we weer goed kunnen slapen;)
Ik was toen volgens mij doodstil…
Jij wel, Kees. Net als ik tijdens jouw Sylvain Chaveau-liedje.
Wie de volgende keer nog z’n waffel opentrekt tijdens een liedje moet verplicht een Opeth-liedje luisteren op de koptelefoon!
Wordt wel erg studentikoos zeg. Een mooie sanctie. Maar ik denk niet dat het jou lukt om je mond te houden. En zeg nou zelf: het waffelen hoort er toch ook bij?
kees: dat van opeth is een veel te fijne straf, verzin een iets echt afschuwelijke voor op de koptelefoon…. maar dan ook echt onbeschrijfelijk he !? anders schrikt het niet geneg af en hopen ze juist op een moment met opeth alleen op de oren….
Nou, voor Daniel de W. en David is die ‘Opethstraf’ niet fijn hoor.
Maar goed, ik heb nog alternatieve straffen: Sunn O))) op maximaal volume, Gert en Hermien, drie uur lang Panfluit en Orgel, Merzbow, Wolf Eyes of andere compromisloze noise…
deze werkt ook wel denk ik op max volume:
🙂 Heerlijk nummer, deze ode aan de Ventolin!
Maar ja, krijg ik die piep nog uit mijn horen?
Die van Mark Kozelek?
Dat is inderdaad dat boek (met al z’n lyrics tot dan toe). Die poëziebundel is van één van mijn favoriete schrijvers van nu.
Muzikaal hoogtepunt van de avond vond ik toch Al Green, met zijn Belle-album!
Verrassend… 😉 Ik vond dat ook een prachtig nummer hoor. Maar het meest werd ik gegrepen op zaterdagmorgen door Marvin Etzioni. Op vrijdagavond gaat die eer naar Sleepingdog.
Dat vind ik leuk om te horen! En heb zelfs Wim licht kunnen bekeren wat betreft de huidige Sigur Rós. 🙂
Marvin Etzioni. Het fenomenale album The Mandolin Man (ook opgenomen door de Williams Brothers en Victoria Williams).
En dat album is ook besteld!
Goed, mag ik nog even hernieuwde aandacht voor Deze Nieuwe Puriteinen – we leven immers in barre tijden. Hier het nummer dat ik liet horen, met speciale aandacht voor de sabel!
SBTRKT maakte hier een vette remix van trouwens, maar dit geheel terzijde:
Nee, nog één nummer van de puriteinen zelf. Hier is de sabel alomtegenwoordig:
Dat van die sabel zijn we echt niet vergeten hoor. 😉 Heb hier in de auto ook nog van kunnen, uh, proeven. Bijzonder is het wel.
Ja, die Daan was bijna figuurlijk onthoofd! We hebben namelijk de hele cd op volle sterkte afgespeeld 🙂
Het gaf die autorit iets heel heldhaftigs. 🙂