Mei j.l. verbleef Peter Broderick een tijdje op de biologische boerderij ’t Schop, even buiten Tilburg. Hier is een mini-documentaire van gemaakt, die je hieronder vindt. Het landelijke boerenleven wordt in al z’n pracht én rauwheid getoond, van de geboorte van een kalfje tot aan het slachthuis. Daar tussendoor zingt Peter z’n mooie luisterliedjes, één van de kunstjes die hij zo uitmuntend beheerst. Schoonheid in eenvoud en alledaagsheid…
16 gedachtes over “Video: Peter & the Farm”
Reacties zijn gesloten.
prachtige ongepolijste schoonheid.
ja prachtig, sowieso lijkt alles rondom broderick in puurheid en goud te veranderen…nou ja bijna alles; zeer interessante figuur! schoonheid door normaal te doen…
Hij lijkt me zeker een aimabel persoon. Ik heb van hem het mooie album ‘Home’, vol prachtige folkliedjes en ‘Blank grey canvas sky’, een samenwerking met Machinefabriek, dat juist bijna geheel instrumentaal is en veel grootser en ‘epischer’. Maar ik denk dat jij Jw vast nog veel meer van deze man hebt…
Klopt!
Van hem heb ik Docile, Float (heeeel erg mooi), Home, Music For Falling From Trees, Five Filmscore Outtakes, 4 Track Songs, Three Filmscore Intakes, How They Are, de nieuwe nog te verschijnen cd, Blank Grey Canvas Sky (met Machinefabriek), Mort Aux Vaches (met Machinefabriek), Numbers (met Various Artists), Glimmer (met Takumi Uesaka), Lentemuziek (met Laura Arkana) en Réplica (met Rauelsson).
Daarnaast ook de cd’s met Efterklang, Norfolk & Western, Loch Lomond, Horse Feathers, en zijn gastbijdragen op de albums van P. Jørgensen, A Winged Victory For The Sullen, Heather Woods Broderick, Dustin O’Halloran en Laura Gibson. Plus nog wat verzamelaars met zijn bijdragen.
Vraagje: zou ik wellicht fan zijn?
Het lijkt er op! Heeft deze fan hier nog een top 3 van? Of anders gezegd: welke albums zijn het aanschaffen dubbel en dwars waard?
Er zijn er veel prachtig, maar er zijn zeker uitschieters:
01. Peter Broderick – Float
02. Peter Broderick – Home
03. Peter Broderick & Machinefabriek – Blank Grey Canvas Sky
die bovengenoemde nieuwe cd heb ik nog niet gehoord…
Voor de rest zijn de groepsalbums ook echt heel erg mooi. Loch Lomond (Paper The Walls), Horse Feathers (Words Are Dead, House With No Home) en Norfolk & Western (The Unsung Colony) voorop. Eind november/begin december verschijnt van zijn nieuwe project Oliveray (Broderick + Nils Frahm)…ben ik ook erg benieuwd naar!
hier een fraaie preview:
Da’s zeker mooi! Dat gaan we in de gaten houden…
Juist het ook niet ingevulde geeft dit nummer veel zeggingskracht!
oh en bij bovenstaande hoorde achter Oliveray “een cd” te staan…
Nou, van die top 3 heb ik er al twee! Wat heb ik toch weer een geweldige smaak, mensen (zei hij in alle bescheidenheid).
Ik zag hier een bespreking van die nieuwe cd: http://www.digg.be/articles.php?id=3655 en dat klinkt toch zeer intrigerend.
maar de nummer 1 niet…tja, een subtopper ben je 🙂
nee hoor….maar float was mijn eerste kennismaking met Broderick als solomuzikant en bevat een fraai staaltje neoklassiek, zoals het Type label er wel meer van heeft
(ps waarom verandert mijn profielfoto na elke comment? donkere vs lichte kant?)
Gloeiendegloeiende, wat heb je veel van hem zeg.
In ieder geval ben ik erg gecharmeerd van wat ik van Peter Broderick (leuk als je die naam op z’n Limburgs uitspreekt) gehoord heb. Prachtig!
Bijna vergat ik dat ik ‘Docile’ ook nog heb, een ep met mooie minimale pianostukken, uitgegeven bij het mooie label Kning Disk (waar bijvoorbeeld ook Misophone zit).
Juist zijn veelzijdigheid bewonder ik zo in die Broderick. Als je ook ziet op zijn website http://www.peterbroderick.net/?page_id=5, met wie hij allemaal samengewerkt heeft, dan past dat niet op een A-viertje!
Ja, als jij mij een ‘subtopper’ gaat noemen, dan neem ik direct wraak! 😉
De volgende keer verschijn je als Barbapappa…
Ach als papa en man van Barbara zit je dan niet eens zover van de waarheid. Ik kan mezelf alleen niet zo goed morfen in iets anders, maar ik oefen erop… 🙂
Kning Disk is trouwens een erg leuk label. Van Misophone verschijnt in december een nieuwe cd op het sympathieke Franse Another Records. De band zegt al 13 albums te hebben, maar er is een fractie van verschenen. En Prince Of Assyria is op Kning Disk een mega-aanrader voor fans van de betere croon-muziek…
Dank JW voor de tips! Je hebt gelijk dat Misophone intussen verhuisd is naar een ander label. Ze maken wel erg leuke muziek, inclusief draaiorgels…
Die Assyrische prins ken ik alleen via wat digitale streams. Klinkt als een soort Tindersticks, of voor Daniel D: als dat Noorse middennachtelijk koor…