recensie San Patricio by the Chieftains with Ry Cooder

Ry Cooder is een levende legende. Niet alleen is hij een zeer productief muzikant, één van de beste slidegitaristen ter wereld, een gevierd producer (Buena Vista Social Club !), gewild soundtrack componist (Crossroads; Paris, Texas) en briljante maker van conceptalbums (Chavez Ravine; My Name Is Buddy), ook collaboreert hij veelvuldig met andere artiesten in zeer diverse genres. De wortels van Cooders muziek zijn duidelijk gedrenkt in de muziek van het Zuiden van de VS – en daar beneden. Blues, gospel, jazz, country, americana, tex-mex, maar ook Cubaanse son en Costa Ricaanse folk. Zijn meest recente wapenfeit is het coproduceren van het nieuwe album van The Chieftains. Deze Ierse folkgroep werkt op hun albums eveneens graag samen met de meest uiteenlopende muzikanten, maar deelt met Cooder ook de liefde voor verhalen en geschiedenis. Frontman Paddy Moloney was al jaren gefascineerd door het opmerkelijke verhaal van de San Patricios. Dit was een groepje Ierse immigranten dat in de vrijwel vergeten Amerikaans-Mexicaanse oorlog (1846-1848), opmerkelijk genoeg, de kant van de Mexicanen koos. Moloney en Cooder zochten een bonte schare van musici bij elkaar. Relatief onbekende Mexicaanse zangers en spelers, maar ook Linda Ronstad, Van Dyke Parks, Liam Neeson (jawel, de filmster). In een unieke blend van Mexicaanse en Ierse volksmuziek schilderen zij een verhaal van vriendschap, verraad, kameraderie, de ontmoeting van culturen, gewetensvrijheid, loyaliteit, liefde, onderdrukking, verzet, geloof,  tragedie en heroïek. Nergens worden keuzes verklaard of verheerlijkt. Het is een vertelling over gewone, kleine mensen in het grote, complexe geweld van de wereldgeschiedenis en de luisteraar wordt er in meegezogen. Dat vereist overigens wel enige luisterbeurten. San Patricio is typisch zo’n groeialbum, dat steeds meer geheimen prijs geeft. Maar wat na één keer draaien al opvalt is dit: de liefde voor muziek en het vakmanschap waarmee dit album gemaakt is. Een aanrader.